Θαρρώ πως βρίσκομαι αντάμα σου
κοιτάζω τα μάτια σου και σου μιλώ.
Με εμπνέουν τα μεγάλα ολόμαυρα μάτια σου.
Μέσα βλέπω τον κόσμο διαφορετικό
όπως θα ήθελα να ήταν , και σου μιλώ
για τα σχέδια μου, τις βλέψεις μου , τα όνειρα μου.
Εσύ αμίλητη μ΄ακούς
δεν κάνεις καμιά κίνηση.
Μόνο οι κόρες των ματιών σου όλο και μεγαλώνουν...
Γίνονται τεράστιες, προσπαθούν να χωρέσουν
όλο τον κόσμο. Τον κόσμο μου
Γραμμένο στις 31-1-76