Δημιουργήθηκε η πρώτη Τράπεζα Αναμνήσεων στην Ελλάδα





Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου, 2011

Δέχεται μόνο κεφάλαια μνήμης, καταθέσεις «ψυχής», αναλήψεις προσωπικών ιστοριών και επενδύσεις στο παρελθόν. Ο λόγος για την Τράπεζα Αναμνήσεων, έναν θεσμό που μετά την εμφάνισή του σε δεκάδες χώρες όλου του κόσμου, δημιουργήθηκε και στην Ελλάδα.

Η ελληνική Τράπεζα Αναμνήσεων είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που ιδρύθηκε τον Μάιο του 2011, με σκοπό τη διαφύλαξη και προώθηση της Ιστορίας και του Πολιτισμού, μέσω της προβολής της ατομικής και συλλογικής μνήμης, την ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των νέων γενεών, για τη σπουδαιότητα της διατήρησης της συλλογικής μνήμης και τη γεφύρωση του χάσματος των γενεών, μέσω της αναγνώρισης του σημαντικού ρόλου της Τρίτης Ηλικίας στην εξέλιξη της κοινωνίας και του πολιτισμού.

«Η Ιστορία δεν είναι ένα μάθημα βαρετό. Η Ιστορία είναι στη διπλανή πόρτα, στην κυρία που έζησε την πείνα και τη φρίκη του πολέμου, στο ζευγάρι που μετανάστευσε, στις εμπειρίες των προηγούμενων γενεών. Πολλοί από εμάς αναπολούμε τις ιστορίες που ακούγαμε από τους παππούδες μας. Με το πέρασμα του χρόνου εκτιμούμε την αξία τους και συχνά ανατρέχουμε σε αυτές για να αντλήσουμε έμπνευση. Η Τράπεζα Αναμνήσεων έχει σκοπό να μεταφέρει λίγη από αυτή τη μαγεία σε όποιον αφιερώσει λίγα λεπτά για να διηγηθεί, λίγα λεπτά για να ακούσει», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαρίνα Σαρλή, εκ των δημιουργών του ελληνικού εγχειρήματος.

Προσθέτει ακόμα ότι «η ιδέα μου ήρθε όταν έμεινα έγκυος και πέθανε η γιαγιά μου. Τότε σκέφτηκα ότι η κόρη μου δεν θα έχει την ευκαιρία να ακούσει ποτέ τις ιστορίες που άκουσα εγώ από τη γιαγιά μου. Τα μαθήματα ζωής που παίρνεις από τις ιστορίες αυτές είναι εντυπωσιακά, γι? αυτό και πρέπει να τις διατηρήσουμε».

Η ελληνική Τράπεζα Αναμνήσεων απαρτίζεται από εθελοντές, «εξερευνητές αναμνήσεων» αποκαλούνται, οι οποίοι με τη βοήθεια μίας βιντεοκάμερας, ενός κινητού τηλεφώνου ή ενός μαγνητοφώνου καταγράφουν τις αναμνήσεις των συνανθρώπων τους. Η εθελοντική συμμετοχή είναι αναγκαία για την επιτυχία του εγχειρήματος. «Θέλουμε να συνεργαστούμε και με σχολεία, προκειμένου να κατανοήσουν οι νέοι τη σημασία του παρελθόντος», τονίζει η κ. Σαρλή.

Οι αφηγητές, που πρέπει να έχουν γεννηθεί πριν από το 1950, δίνουν τη μαρτυρία τους αυθόρμητα και είναι ελεύθεροι να αποφασίσουν το θέμα που θα αφηγηθούν, με μόνο περιορισμό το σεβασμό ηθικών και νομικών κανόνων.



ΑΠΕ-ΜΠΕ.