Π. Λαφαζάνης: “Διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χρέους, όχι επιμήκυνση, όχι μετάθεση στα αγέννητα παιδιά μας.”
Σε πολλά κύρια και σοβαρά ζητήματα, που πολλές φορές δημιουργούν στον απλό κόσμο της Αριστεράς την εντύπωση ότι δεν υπάρχει αξιοπιστία και φερεγγυότητα, στον ΣΥΡΙΖΑ, θέλησε να απαντήσει με ομιλία του στον Κορυδαλλό ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, στην χθεσινή ανοιχτή πολιτική συζήτηση που διοργάνωσε η Ο.Μ. Κορυδαλλού, στις “Πλειάδες”.
Για τα κρίσιμα επιμέρους θέματα ο Π. Λαφαζάνης ανέφερε τα έξης εισηγητικά αλλά και απαντώντας σε ερωτήσεις του ακροατηρίου:
Για το δημόσιο χρέος: “Διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του, όχι επιμήκυνση, όχι μετάθεση του χρέους στα αγέννητα παιδιά μας.”
“Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι, το δρόμο της διαγραφής του χρέους να τον πάρουμε και να τον πάμε μέχρι τέλος, διότι αν δεν είμαστε και αν δεν δείχνουμε αποφασισμένοι να πάμε τις επιλογές μας μέχρι τέλους, ούτε διαπραγμάτευση δεν θα μπορούμε να κάνουμε. Πρέπει να ξέρουν οι πάντες ότι μια Ελλάδα της Αριστεράς θα παλέψει με νύχια και με δόντια, με όλες τις δυνάμεις για την επιβίωση της για το μέλλον του Ελληνικού λαού και το μέλλον της νέας γενιάς.”
“Βεβαίως αυτή την επιλογή που μπορεί να είναι συγκρουσιακή άλλα μπορούμε να την πετύχουμε, πρέπει να την συνοδέψουμε και με την διεκδίκηση αυτών που μας χρωστάνε, διότι δεν χρωστάει μόνο η Ελλάδα, της χρωστάνε κιόλας. Έχουμε τις Γερμανικές επανορθώσεις, έχουμε το Γερμανικό κατοχικό δάνειο (διεθνώς αναγνωρισμένο) το οποίο δεν έχει αποπληρωθεί πάρα μόνο κάποιες δόσεις του που αυτό σημαίνει ότι υπήρχε και το αναγνώριζαν οι Γερμανοί.”
Για το ιδιωτικό χρέος: “ Ξεπερνάει το ακαθάριστο εθνικό ποιον της χωράς. Δεν μπορεί αν δεν υπάρξει ρύθμιση εδώ να δούμε μέλλον. Και η ρύθμιση πρέπει να είναι γενναία και κυρίως για τις πιο ευάλωτες κατηγορίες του ελληνικού πληθυσμού και τις πιο αδύνατες , πρέπει να γίνει διαγραφή χρέους. Αυτό δεν θα είναι μονό μια πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης, άλλα μια αναπτυξιακή επιλογή για την προοπτική της χώρας.”
Για τις τράπεζες: “Δημόσια ιδιοκτησία και σε κοινωνικό έλεγχο.” Αν οι τράπεζες είναι ιδιωτικές, οι τράπεζες είναι πάνω και οι πολίτικοι κάτω. Οι τράπεζες διευθύνουν και οι πολίτικοι είναι υπάλληλοι των τραπεζών.”
“Δεν μπορεί η κυβέρνηση να ασκήσει οικονομική πολίτικη , αν δεν έχει το χρηματοπιστωτικό εργαλείο υπό την διεύθυνση της και το έχουν οι ιδιώτες.”
“Και βέβαια μαζί με αυτά, πρέπει να προχωρήσουμε και στον έλεγχο από το δημόσιο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, μιλάμε για τον ηλεκτρισμό, μιλάμε για τις υποδομές, για το νερό, τα δημοσία αυτά αγαθά, όλα αυτά που αποτελούν αναγκαία υποδομή για να λειτουργήσει η οικονομία, που πρέπει να λειτουργούν με όρους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς και όχι με όρους κερδοσκοπίας.”
“Δεν υπάρχουν ανθόσπαρτοι δρόμοι για να κάνουμε αλλαγές. Βεβαίως και θα πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να πάμε σε σύγκρουση. Και αν είναι κανένας αποφασισμένος να συγκρουστεί επιμένοντας στη θέση του μπορεί να πετύχει και να αλλάξει πολλά πράγματα και να βρει συμμάχους. Όσοι δεν αγωνίζονται δεν βρίσκουν συμμάχους, όσοι μπαίνουν μπροστά να προασπίσουν το δίκιο τους θα βρουν συμμάχους.”
“Η προοδευτική ανατροπή που λέμε , δεν μπορεί να γίνει με συναίνεση , με αγάπες και φιλίες με όλους. Η ανατροπή που θέλουμε να κάνουμε είναι ανατροπή σε συμφέροντα, σε διάταξη μεγάλων συμφερόντων. Επομένως δεν μπορούν να λυθούν αυτοί οι κόμποι χωρίς συγκρούσεις και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να δώσουμε σκληρές μάχες που πρέπει να τις φέρουμε σε πέρας.”
“Το καλύτερο πρόγραμμα είναι το κίνημα, οι άνθρωποι και η θέληση τους να διαμορφώσουν μια άλλη πολιτική για τη χώρα.”τόνισε ιδιαίτερα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.
