Στις 18 Μαΐου όπως όλα δείχνουν, με την ψήφιση της από τη Βουλή, κλείνει και η νέα προδοτική συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ με τους δανειστές, κάνοντας πιο φτωχή και υπόδουλη τη χώρα και τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού της.
Δεν υπάρχει καμία ενοχή στους κυβερνητικούς βουλευτές, θα ψηφίσουν συνειδητά ένα νέο μνημόνιο 140 συγκεκριμένων μέτρων (αυτά τουλάχιστον που έγιναν γνωστά) και θα ολοκληρώσουν την νεοφιλελεύθερη επιταγή για παράδοση κάθε δημόσιας δραστηριότητας και περιουσίας στα χέρια των ιδιωτών καπιταλιστών. Αεροδρόμια, λιμάνια, ενέργεια, μεταφορές, ότι έχει απομείνει τέλος πάντων, από τα προηγούμενα μνημόνια, και την προηγούμενη διακυβέρνηση, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεσμεύεται ρητά η κυβέρνηση να τα ξεπουλήσει έναντι πινακίου φακής. Παράλληλα ολοκληρώνεται και η συνολική υποτίμηση της ζωής των ανθρώπων που ζουν σε αυτή τη χώρα, σε όλα τα επίπεδα, πλησιάζοντας ίσως και το 50%, συγκριτικά με μια δεκαετία πίσω.
Αυτή η πολιτική υπηρετήθηκε με λιγότερες ή περισσότερες δυσκολίες, από κόμματα που στον Λαό εμφανίζονται ότι έχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, στα προγράμματα και στην πολιτική τους, πλην όμως, έχουν το πιο σημαντικό πράγμα κοινό. Είναι ορκισμένοι οπαδοί του πολιτικού συστήματος, πιστοί υπηρέτες του καπιταλισμού δηλαδή και διαχειριστές του.
Πρόσφατα μια μερίδα ανθρώπων και δυνάμεων που ήθελαν να συγκαταλέγονται στην Αριστερά, έκαναν την μεγάλη επιλογή. Μετά από εντολή του λαού να προχωρήσουν έστω και με μικρά βήματα σε αντιμνημονιακή πολιτική και σύγκρουση με τα συμφέροντα των δανειστών, όπως υπόσχονταν στον Λαό, συμβιβάστηκαν υποχωρώντας από κάθε αριστερή διακήρυξη, από κάθε θετικό για το λαό μέτρο. Από θιασώτες των φιλολαϊκών συμφερόντων, θέλησαν να γίνουν πρωταγωνιστές στη διαχείριση του πολιτικού συστήματος και δυνάστες του Λαού. Μάλιστα λόγω του πρότερου "έντιμου" βίου τους, μπόρεσαν να προχωρήσουν πολύ πιο εύκολα και ανώδυνα για το σύστημα, όλα τα επώδυνα μέτρα που τους επέβαλε το κλαμπ των δανειστών και οι συνέταιροι της ΕΕ.
Όλοι αυτοί έχουν επιλέξει συνειδητά την μια πλευρά να την υπηρετούν και την άλλη να την παραπλανούν. Αυτό το ονομάζουν πολιτική!
Όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν μεταξύ τους διαφορές σε ουσιώδη πράγματα πέρα από τα ενδοκαπιταλιστικά συμφέροντα που η κάθε μια εξυπηρετεί. Όλοι μαζί όμως έχουν απέναντι τους τα λαϊκά συμφέροντα, τους εργαζόμενους τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους τους άνεργους.
Γι' αυτό και όλοι εμείς που ανήκουμε σε αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων, οφείλουμε να έχουμε ένα διαρκές μέτωπο απέναντι τους, να αντιστεκόμαστε και να διεκδικούμε συνεχώς τα δικαιώματα μας.
Η απεργία της 17 Μάη είναι ένα τέτοιο βήμα αντίστασης και αγώνα !!