----------------------------------------------------
Στον Θεσσαλικό κάμπο.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2011
Η πρώτη γενική εικόνα που θα συνεχίζω πάντα να λέω και να γράφω είναι, ότι η Ελλάδα με τις συνεχείς εναλλαγές του τοπίου και των εικόνων της, συνεχώς εκπλήσσει ευχάριστα και τον πιο κακοπροαίρετο περιηγητή.
Η δεύτερη γενική εικόνα που αποκόμισα απο την Ελλάδα του Δεκέμβρη του 2011, είναι τα εμφανή σημάδια της οικονομικής κρίσης που σαρώνει ακόμα και περιοχές με μεγάλη τουριστική επισκεψιμότητα όπως η Λίμνη Πλαστήρα, Ελάτη, Περτούλι κ.α.
Η τρίτη γενική παρατήρηση έχει να κάνει με τις προσφερόμενες υπηρεσίες απο τους επαγγελματίες του χώρου της σίτισης και εστίασης των ξένων (ντόπιων και αλλοδαπών). Στοιχεία όπως, ποιότητα προϊόντων, καλό σέρβις, και τιμές που να "ανταποκρίνονται" στα παρεχόμενα "προϊόντα", κερδίζουν τον πελάτη και τον κάνουν ενθουσιώδη διαφημιστή τους. Αυτό σε αντίθεση με την πραγματικότητα που θέλει την μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών του χώρου, ακόμα, να αδιαφορεί γι αυτά τα στοιχεία, και να βλέπει τον ξένο σαν ευκαιρία για εύκολο κέρδος.
Η Καλαμπάκα λοιπόν, κάτω από την σκιά των Μετεώρων, η "χαρά του φωτογράφου" θα έλεγα εγώ, ήταν ο τόπος παραμονής μας και βάση για καθημερινές εξορμήσεις στα γύρω χωριά του Ασπροπόταμου και του Κόζιακα. Από το βράδυ φτιαχνόταν το πρόγραμμα της επομένης. Σημαντικό "εργαλείο" και "οδηγός" το ipad που... αξίζει τα λεφτά του. Γύρω στις εννιά μετά το πρωινό, στο αυτοκίνητο και δρόμο. Οι εναλλαγές απο τον κάμπο σε λόφους και βουνά, απο το ποτάμι στα πεδινά στην λίμνη στα ορεινά, απο την ηλιόλουστη πεζοπορία στις όχθες του ποταμού στη παγωμένη κορυφή της Βλαχάβας να αγναντεύεις τους σχηματισμούς των σύννεφων.
Ασφαλώς η πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή με αφετηρία την Καλαμπάκα, ήταν αυτή που κάναμε ξεκινώντας από Αμπέλια, Χρυσομηλιά, Περτούλι, Νεραιδοχώρι, Ελάτη, Πύλη, Άγιος Βησσαρίωνας, Φήκη, Διαλεχτό, Καλαμπάκα. Μια εναλλαγή απο κάμπο σε βουνό σε πολύ ωραία τοπία που κατέληξε και σε ενα πολύ καλο φαγοπότι στη θαυμάσια απο όλες τις πλευρές ταβέρνα "το αυλάκι" στη Φήκη, που την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Στη λίμνη Πλαστήρα είχα ξαναπάει εκδρομή, με πούλμαν όμως, και έτσι δεν είχα δει σχεδόν τίποτα. Αποφασίσαμε λοιπόν να την γυρίσουμε όλη ξεκινώντας απο την είσοδο στο Τσαρδάκι κάνοντας τη διαδρομή νότια προς το φράγμα και ανεβαίνοντας Μπελοκομίτη, Νεοχώρι, Καλύβια κλπ. Δεν μπορώ να πω οτι εντυπωσιάστηκα από κάτι ιδιαίτερο, όταν μάλιστα έχω γυρίσει ένα μικρό μόνο μέρος της λίμνης Κρεμαστών, και έχω δει πολύ πιο εντυπωσιακά και ωραία τοπία! Πέρα λοιπόν, από την υπέροχη θέα στο Παρατηρητήριο από τα 1230 μέτρα, τίποτα άλλο, σε αυτή τη βόλτα τουλάχιστον!
Ένα πολύ καλά οργανωμένο για επίσκεψη σπήλαιο, στη Θεόπετρα, με μεγάλη επιστημονική σπουδαιότητα και με εντυπωσιακά ευρήματα όπως αποτυπώματα ποδιών ηλικίας 49.000 ετών και σκελετός ανθρώπου 7.500 ετών!!
Τα Τρίκαλα μια ήρεμη και χαλαρή πόλη, με αρκετή κίνηση, αρκετούς πεζόδρομους, και ποδηλάτες μεγάλη ευρυζωνικότητα, γενικά καθαρή και "εύκολη" πόλη. Εντύπωση μου έκανε (για μια εργάσιμη ημέρα), ο πεζόδρομος με τις καφετερίες που ηταν όλες ...γεμάτες.Το δυνατό "χαρτί"της πόλης ειναι ασφαλώς το κάστρο (φρούριο) με το ωραίο ρολόι του 1936, διπλα ο μικρός λόφος με τον ζωολογικό κήπο και βέβαια η παλιά πόλη "το Βαρούσι"με τα πολύ ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά "στενά" του. Ο Ληθαίος ποταμός που διασχίζει τη πόλη και η κεντρική γέφυρα είναι χαρακτηριστικά της πόλης, και επίκεντρο της βόλτας των κατοίκων. Δεν ξέρω για βράδυ αλλά μεσημέρι δύσκολα θα βρεις κάτι αξιόλογο για να φας. Μετά από αρκετό ψάξιμο, ρωτήσαμε και μας πρότειναν την περιοχή "μανάβικα" όπου φάγαμε σε μια από τις ελάχιστες ανοιχτές το μεσημέρι ταβέρνα, τα "Μεζεδοκαμώματα", με το πιο εντυπωσιακό και γευστικό συνάμα "κέρασμα" που έχω δεχθεί πριν τον λογαριασμό, ο οποίος παράλληλα ήταν σε πολύ λογικά πλαίσια.
Όμως αυτό που πράγματι με εντυπωσίασε και βάζω άριστα, είναι ο σεβασμός των οδηγών αυτοκινήτων προς τους πεζούς, τους ποδηλάτες, και γενικά στην πολύ προσεκτική οδήγηση στους δρόμους της πόλης.
 |
| Μετέωρα |
 |
| Καστράκι |
 |
| Καλαμπάκα |
 |
| Λίμνη Πλαστήρα (από Παρατηρητήριο) |
 |
| Λίμνη Πλαστήρα |
 |
| Ανθρώπινος σκελετός 7.500 ετών |
 |
| Σπήλαιο Θεόπετρας |
 |
| Τουριστικό περίπτερο (Κάστρο Τρικάλων) |
 |
| Τα "στενά" του Βαρουσίου |
 |
| Ο Ληθαίος διασχίζει την πόλη των Τρικάλων |
 |
| Πόρτα Παναγιά, ένα πανέμορφο εκκλησάκι |
 |
| Από το γεφύρι του Αγίου Βησσαρίωνα |
 |
| Βλαχάβα |
 |
| Περτούλι |
 |
| Ελάτη |
Μια τέτοια στιγμή χρειάζεται να κάνεις υπέρβαση από την ζοφερή πραγματικότητα, να βρεθείς νοερά στα ουράνια. Να κάνεις την μεγάλη ¨φυγή¨. Στις ψηλές κορυφές των βουνών που μιλούν με τα σύννεφα. Να αφουγκραστείς ξεχασμένους ανθρώπους. Να αφήσεις το βλέμμα σου να χαθεί στον ορίζοντα και στο βάθος της αιωνιότητας. Να περιπλανηθείς σε απάτητους δρόμους, δίπλα σε ποτάμια και λίμνες. Να αναζητήσεις το νόημα της ύπαρξης σου.
Τότε με την πρώτη ευκαιρία που σου παρουσιάζεται αποδράς.
¨Παίρνεις¨ τα βουνά,όσο πιο ψηλά γίνεται, όσο πιο αγνά και απροσπέλαστα από τον ¨πολιτισμό¨ του άγχους και του χρόνου.
Άγραφα λοιπόν. Λιτά, ερημικά, δύσκολα προσπελάσιμα. Λίγοι άνθρωποι, ξεχασμένοι, βασανισμένοι, μοναχοί. Άγριο τοπίο, έντονα ανάγλυφο,δύσκολοι νεροφαγωμένοι δρόμοι,σχεδόν κάθετες καταπράσινες βουνοπλαγιές,ξεχασμένα μονοπάτια,περήφανα μονότοξα γεφύρια, έντονες μυρωδιές ρίγανης και θυμαριού.
Τα κύτταρα ξυπνούν, η διάθεση φτιάχνει, η ελπίδα μεγαλώνει...
---------------------------------------------
Στη Λευκάδα μετά από 25 χρόνια (28/30-5-2011)
Η αφορμή ήταν ο γάμος της Δήμητρας και το τιμητικό κάλεσμα του Μπάμπη να παραβρεθούμε.
Ένα τριήμερο στο τελείωμα της άνοιξης και φυσικά μια επίσκεψη πάλι με διαφορά 25 περίπου χρόνων σε ένα νησί σαν την Λευκάδα, έχει πάντα ενδιαφέρον.
Οι εντυπώσεις μας από την πόλη της Λευκάδας σε σχέση με αυτό που είχε μείνει γι΄ αυτήν στη μνήμη μας, ήταν πολύ θετικές και όμορφες. Με ιδιαίτερη χαρά διαπιστώσαμε ένα χαλαρό ρυθμό ζωντανής γειτονιάς σε ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον, που συνυπήρχαν οι ντόπιοι με τους ξένους και Έλληνες επισκέπτες, τα ποδήλατα με τους πεζούς, η πολύβουη πλατεία με τα ήσυχα ερημικά δρομάκια.
Ασφαλώς και εδώ υπάρχουν οι άσχημες πλευρές της τουριστικής ανάπτυξης με αλλοιώσεις του φυσικού περιβάλλοντος και με κακόγουστες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις ειδικά στο Κάθισμα, την όμορφη παραλία που θα την προτιμούσα όπως ήταν παλιά.
Το οδικό δίκτυο θα το περίμενα μετά από 25 χρόνια σε μεγαλύτερο βαθμό εκσυγχρονισμένο και καλύτερα συντηρημένο, όμως ελάχιστα έχουν γίνει σε αυτό τον τομέα.
Η Λευκάδα το καταπράσινο νησί με την εύκολη από ξηράς πρόσβαση, παραμένει πάντα ένας αγαπημένος τόπος διακοπών διαθέτοντας μερικές από τις καλύτερες ελληνικές παραλίες.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Βαλαώρα Δήμου Απεραντίων Ευρυτανίας 4-1-20111
Βάση
μας η Βαλαώρα , ξεναγός ο Θωμάς και η πρώτη επιλογή για το εκκλησάκι
του Αγίου Αντρέα πάνω από τη λίμνη Κρεμαστών πολύ εύστοχη.
Η πεζοπορία στο μικρό ανηφορικό μονοπάτι, η θέα της λίμνης και στο βάθος οι βουνοκορφές των Αγράφων, σου έκοβαν την ανάσα!!
Η ομορφιά της φύσης σε όλο της το μεγαλείο!!
Μέσα σε μια σπηλιά με μεγάλο βάθος, το μικρό, λιτό, λειτουργικό εκκλησάκι, που είχε και τοιχογραφίες (!!) στο ιερό του.
Η κατάβαση πολύ πιο ωραία και ευχάριστη γιατί άρχισε να ψιλοχιονίζει και βέβαια πιο....ξεκούραστη!
Στο
τζάκι, που το βρήκαμε αναμμένο, το ντόπιο χοιρινό και τα λουκάνικα
έγιναν γρήγορα ένα εξαιρετικό γεύμα για τους...πεινασμένους της παρέας!
Η
επίσκεψη στο μικρο φαράγγι των "διαβόλων", όπως και η Γρανίτσα, το
όμορφο κεφαλοχώρι του δήμου Απεραντίων, ήταν στο πρόγραμμα της δεύτερης
ημέρας.
Ο ήπιος και λαμπερός καιρός μας βοηθησε να απολαύσουμε τις ομορφιές που απλόχερα η φύση προσφέρει!
Το
μικρο ορμητικό ποταμάκι, το παράξενο κόκκινο μυκητοειδές ανθάκι που
πρώτη φορά βλέπαμε, τα αποτυπώματα φύλλων πάνω στη πέτρα δημιουργημένα
ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες χρόνια πριν, η βόλτα πάνω στο χαλί από τα
πεσμένα πλατανόφυλλα στον Πλατανιά, αλλά και το υπέροχο χοιρινό με
λαχανίδες και η πίτα της Μαριώς μας "γέμισαν" με το παραπάνω την ημέρα.
Η
επιστροφή μέσα από τα υπέροχα χωριά που περιβάλλουν το Καρπενήσι και
ιδιαίτερα το Μικρο Παλιό Χωριό με την μικρή λιμνούλα δημιούργημα της
κατολίσθησης του 1963, έκλεισε αυτό το όμορφο τριήμερο.
----------------------------------------------------
ΚΟΜΟΤΗΝΗ-ΔΑΣΟΣ ΝΥΜΦΑΙΑΣ 5-12-2010
Για τελευταία ημέρα παραμονής στη Θράκη είπαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη που έχουμε σαν έδρα για τις εκδρομές μας. Από ημέρες βλέπαμε την σχετική ταμπέλα στο κέντρο, που οδηγεί στο δάσος της Νυμφαίας, και έτσι ήταν η πρώτη μας επιλογή. Η θερμοκρασία έπεσε αισθητά σήμερα γι αυτό και ντυθήκαμε κάπως πιο χοντρά.
Σε μικρή απόσταση από την πόλη, αφού περάσουμε από αρκετά στρατόπεδα, αρχίζει ο δρόμος να «γεμίζει» με δέντρα δεξιά και αριστερά του, σιγά σιγά αυτά να πυκνώνουν να ψηλώνουν και να αλλάζουν τα είδη όσο ανεβαίναμε πιο ψηλά. Το βυζαντινό φρούριο, κάποια απομεινάρια δηλαδή ενός φρουρίου , σου έδιναν μια πλήρη εικόνα όλης της περιοχής για πολλά χιλιόμετρα περιμετρικά , και ολόκληρη τη Κομοτηνή στο… πιάτο. Λίγο πιο ψηλά βλέποντας δυο νέους με καλάθια στο χέρι να κατηφορίζουν μια πλαγιά, σταματήσαμε και εμείς. Ευκαιρία να «μαζέψουμε» μανιτάρια που βέβαια δεν ξέρουμε πια τρώγονται. Βρήκαμε 5 διαφορετικά είδη σε 100 μέτρα, αλλά και ρίγανη την οποία βεβαίως γνωρίζουμε!! Θαυμάσιο και προσεγμένο δάσος πολύ κοντά στη πόλη, γι΄ αυτό και πολλοί οι επισκέπτες του που οι περισσότεροι έκαναν βάδην και τρέξιμο.
Η
ίδια η πόλη τώρα, δεν μπορώ να πω πως έχει ένα ιδιαίτερο χρώμα, όπως η
Ξάνθη ας πούμε. Κυριακή σήμερα με τα μαγαζιά της κλειστά όπως και τα
μουσεία της έτσι περπατήσαμε αρκετά στο κέντρο της ψάχνοντας ότι πιο
ενδιαφέρον για το μάτι και φυσικά την κάμερα. Αυτό που μας άρεσε, είναι
το υπό αποκατάσταση διατηρητέο κτήριο Τσανακλείου, ενώ κάποια
απομεινάρια Βυζαντινού φρουρίου, προσθέτουν μια πινελιά άλλων εποχών.
ΞΑΝΘΗ 4-12-2010
Το
πρόγραμμα σήμερα είχε Ξάνθη και Νέστο ποταμό, όμως 6 ημέρες στη Θράκη
και βροχή δεν είχαμε δει ….ε λοιπόν σήμερα… την έριξε μαζεμένη !!
Από
το πρωί έδειχνε ότι «βάρυνε ο καιρός και δεν θα τη γλυτώναμε τη βροχή ,
έτσι μόλις φτάσαμε στην Ξάνθη με μια μικρή στάση στη Βιστωνίδα, άρχισε
να βρέχει , όχι όμως απαγορευτικά στο να συνεχίσουμε τη βόλτα μας στο
περίφημο παζάρι. Πόλη του εμπορίου θα μπορούσε να λέγεται, και όχι μόνο
λόγω του παζαριού, πλήθος μικρά και μεγάλα μαγαζάκια στους δρόμους γύρω
από τις δυο κεντρικές πλατείες αλλά και η δημοτική αγορά σε δεσπόζουσα
θέση.
Ζωντανή,
πολύβουη, πολύφωνη, πολυπολιτισμική, πόλη με έντονο μουσουλμανικό
στοιχείο, πολλούς νέους, πολλά αυτοκίνητα, και με αρχιτεκτονικό
ενδιαφέρον λόγω συνύπαρξης του παλιού με το νέο. Σε αντίθεση με την
Κομοτηνή η πόλη γεμάτη από ζαχαροπλαστεία, σουβλατζίδικα και υπέροχη
μπουγάτσα. Όσο για τιμές …σε καφετέρια που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα
από αυτές των Αθηνών, 2 καπουτσίνο και 2 κομμάτια κέικ (κέρασμα) 4,5
ευρώ!!
Φυσικά
δεν παραλείψαμε να επισκεφτούμε την Ξανθίππη το περίφημο εστιατόριο της
Ξάνθης που μας κατέπληξε για μια ακόμα φορά με την υψηλή ποιότητα και
νοστιμιά του φαγητού, το άψογο και πολύ γρήγορο σέρβις, σε αντίθεση με
τις χαμηλότατες τιμές του. Αξίζει κάθε έπαινο και φυσικά να το
επισκεφθείτε.
Η
Ξάνθη έκλεισε με φοβερό ποδαρόδρομο στο ψιλόβροχο για να συμπληρώσουμε
τη συλλογή της Βιβίκας με ρακοπότηρο Ξάνθης!! Όσο για Νέστο, ούτε
κουβέντα με αυτή τη βροχή που δυνάμωσε πολύ καθώς φεύγαμε για Κομοτηνή.
Ξεκινήσαμε για μια χαλαρή επίσκεψη στην Αλεξανδρούπολη, και πράγματι η πόλη αυτή βοήθησε σε αυτό. Κάτι σε μικρογραφία της Θεσσαλονίκης μου έκανε. Όμορφη σύγχρονη πόλη, ζωντανή Με πολύ κίνηση στους δρόμους απο πεζούς και αυτοκίνητα. Η ημέρα ζεστή ηλιόλουστη, κυκλοφοράς με κοντομάνικο Δεκέμβρη μήνα! Στο λιμάνι μεγάλα καράβια και στον μεγάλο πεζόδρομο να δεσπόζει ο Φάρος, σήμα κατατεθέν της πόλης. Στη διαδρομή με τα πόδια για μια γρήγορη γνωριμία της πόλης, μάλλον τυχαία βρεθήκαμε στο Εθνολογικό Μουσείο
Θράκης που στεγάζεται Απ ότι μάθαμε σε ένα απόα πιο παλιά σπίτια της
πόλης, ένα άριστα διατηρημένο νεοκλασικό?? όπου εκτίθεται η προσωπική
συλλογή της Αγγελικής Γιαννακίδου, από πλήθος εκθεμάτων ενδυματολογίας,
διατροφής, καλλιέργειες κλπ. Ιδιαίτερα
αξιόλογη δουλειά με ιδιωτική πρωτοβουλία, μια και απ ότι κατάλαβα δεν
υπάρχει κάτι αντίστοιχα οργανωμένο από το κράτος. το Εκκλησιαστικό Μουσείο και Μουσείο το φυσικής ιστορίας που επίσης υπάρχουν στη πολη δεν τα προλάβαμε ανοιχτά και έτσι δεν έχουμε άποψη.
Η ημέρα μας θα έκλεινε με την επίσκεψη στο Δέλτα του Έβρου, με πρώτη στάση στο Κέντρο πληροφόρησης Δέλτα Έβρου. Η
ώρα ήταν 13:30 και πριν μισή ώρα έφυγε το τελευταίο για σήμερα γκρουπ
για οργανωμένη περιήγηση, έτσι πήραμε μερικές οδηγίες ένα φυλλάδιο και
περάσαμε απέναντι προς τη λιμνοθάλασσα Δράνα, πηγαίνοντας προς τη
λιμνοθάλασσα Παλούκια. Η αλήθεια είναι πως σε τέτοιους χώρους θέλεις και κάποιον που ξέρει να σου λέει κάποια πράγματα αλλιώς χάνεις πολλή ουσία .... Πρωτόγνωρο για μένα θέαμα, περίεργα συναισθήματα, όμως οι φωτογραφίες τα «λένε» όλα!
ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΡΩΝΕΙΑ - ΑΡΧΑΙΑ ΖΩΝΗ 2-12-2010
Τέταρτη ημέρα η ….κουραστική. Παρότι είπαμε να κάνουμε μια μικρή διαδρομή σήμερα για να ξεκουραστούμε από τα πολλά χθεσινά χιλιόμετρα, αυτή μας βγήκε ακόμα πιο κουραστική αλλά και πολύ πιο ενδιαφέρουσα.
Οδεύσαμε από την Αρχαία Μαρώνεια μια αμφιθεατρική παραθαλάσσια αρχαία πόλη (7οςαι.πχ) περιτοιχισμένη από πέτρινους ογκόλιθους που αφθονούν στη περιοχή, με διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα που όμως δεν είχαμε χρόνο να τα επισκεφτούμε όλα εκτός από το καλοδιατηρημένο θέατρο το οποίο επισκεφτήκαμε και φωτογραφήσαμε δεόντως.
Οδεύσαμε από την Αρχαία Μαρώνεια μια αμφιθεατρική παραθαλάσσια αρχαία πόλη (7οςαι.πχ) περιτοιχισμένη από πέτρινους ογκόλιθους που αφθονούν στη περιοχή, με διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα που όμως δεν είχαμε χρόνο να τα επισκεφτούμε όλα εκτός από το καλοδιατηρημένο θέατρο το οποίο επισκεφτήκαμε και φωτογραφήσαμε δεόντως.
Οφείλω βέβαια να επισημάνω εδώ ότι σχεδόν έξω από την σύγχρονη Μαρώνεια προς την αρχαία, ο δρόμος είναι χωμάτινος και σε όλη την διαδρομή μέχρι σχεδόν την Μάκρη, άρα βατός μόνο με 4Χ4.Η διαδρομή όμως αυτή, ανάμεσα σε ελαιώνες, κατσίκια τεράστιους ογκόλιθους και μια άγρια κυματισμένη θάλασσα, ήταν μοναδικό θέαμα. Ένας βοσκός που πήρα για να το μεταφέρω, μου είπε πως σκόπιμα δεν φτιάχνονται οι δρόμοι, γιατί θα γεμίσει ο τόπος βίλες και εξοχικά, και φυσικά είχε δίκιο.
Στο τελείωμα μιας παραθαλάσσιας διαδρομής βρισκόμαστε μπροστά στη πιο καλό αναδειγμένη αρχαία πόλη της Θράκης την Αρχαία Ζώνη(7οςαι.πχ) σε μια υπέροχη αμφιθεατρική θέση με θέα το Θρακικό πέλαγος.
Πολύ
ενδιαφέρον χώρος που σου δίνει μια σχεδόν πλήρη εικόνα μιας οργανωμένης
αρχαίας πόλης, με ενδιαφέροντα πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά στοιχεία Η
περιήγηση
έκλεισε στον αρχαιολογικό χώρο Μάκρης εντός της σύγχρονης πόλης και στο
σπήλαιο του Κύκλωπα (Πολύφημου;;) που όμως πέρα από την πολύ όμορφη
γεωγραφική θέση και την ωραία θέα προς τα παράλια μέχρι Αλεξανδρούπολη,
δεν είχε κάτι αξιόλογο να δούμε. Πάντως η σπηλιά για Κύκλωπα… πολύ μικρή
μου φάνηκε!
Ορεστιάδα-Διδυμότειχο-Σουφλί-Δαδιά 1-12-2010
 | ||
ο ΕΒΡΟΣ
|
Σήμερα το μενού είχε χιλιόμετρα …πολλά χιλιόμετρα για να πάμε όσο πιο βορεινά, να προλάβουμε να δούμε κάποια πράγματα, και να γυρίσουμε πάλι Κομοτηνή. Φτάσαμε Ορεστιάδα χωρίς βέβαια να ανταμειφτούμε ιδιαίτερα....Μια μεγάλη πόλη η τελευταία πριν από τα σύνορα, χωρίς ιδιαίτερο χρώμα. Περισσότερο «προσκύνημα» στη φανταρούπολη-εξορία…για Αθηναίους φαντάρους χωρίς «κονέ» ( Μπάμπης). Ένας καφές, μια ωραιότατη μπουγάτσα στο πόδι και πάλι στον δρόμο της επιστροφής.
Η
ώρα είχε περάσει, άρχισε να σουρουπώνει και αποφασίσαμε να πάμε και
στην Δαδιά με το περίφημο δάσος της, γιατί δεν θα είχαμε άλλη ευκαιρία.
Το μόνο που κάναμε όμως ήταν 100 περίπου μέτρα, προς το δάσος, ενώ
άρχισε να φυσάει και η ατμόσφαιρα να αγριεύει…. Μια φωτογραφία ενός
τεράστιου μανιταριού, και στον…. δρόμο για επιστροφή στην Κομοτηνή.
ΒΙΣΤΩΝΙΔΑ Πάνω στην "πέτρα" του σκανδάλου!! 30-11-2010
Γοητευμένος
από το όμορφο γαλήνιο ήρεμο και λίγο μελαγχολικό τοπίο, βλέποντας πόσο
όμορφα συμβιώνουν διαφορετικά είδη πουλιών, με τις πυκνές συστάδες
πανύψηλων δέντρων γυμνών από φύλλα, έφτασα σε ένα εξαιρετικό σημείο που
από μακρυά σου "κάνει" για το Ποντικονήσι της Κέρκυρας.Είναι ο Άγιος
Νικόλαος πάνω σε μια νησίδα που συνδέεται με μια ξύλινη προβλήτα, και
όπως διαβάζω είναι μετόχι (η μετοχή ) της Μονής Βατοπεδίου.
Τότε συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν πάνω στην "πέτρα του σκανδάλου¨!!
------------------------------------------------------
ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ...2o ΖΗΡΕΙΑ OPEN PARTY...
Ένα μαγευτικό διήμερο Ροκ πάρτυ ,
είχα την τύχη να απολαύσω, την Παρασκευή και το Σάββατο , σε υψόμετρο
1600 μέτρα , στην όμορφη- και το καλοκαίρι- βουνοκορφή της Ζήρειας στα
Τρίκαλα Κορινθίας. «Σπάζοντας» το φράγμα των 40 βαθμών που μας λιώνει
στα…. παράλια και πεδινά , αναζητώντας μόλις έπεφτε ο ήλιος το
μπουφάν, νιώσαμε την πρώτη μεγάλη διαφορά της ροκ κατάστασης, που
εξελισσόταν σε ένα τεράστιο χώρο , με σχεδόν τέλεια οργάνωση όλων των
αναγκαίων υπηρεσιών για φιλοξενία σε ελεύθερο και δωρεάν κάμπινγκ ,
μεγάλου αριθμού επισκεπτών .
Πρωτεργάτες αυτής της όμορφης διοργάνωσης οι Γιώργος Γκούρβελος, Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, και ο υποψήφιος δήμαρχος Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης , Ανδρέας Ζάρρος , που ξεκίνησαν πέρσι σαν φόρο τιμής στον Ξυλοκαστρίτη μουσικό και ροκά Νίκο Δόϊκα, μια μονοήμερη μουσική εκδήλωση αφιέρωμα, ενώ φέτος έγινε διήμερο…. 2o ΖΗΡΕΙΑ OPEN PARTY,με σημαντικές συμμετοχές της Ελληνικής Ροκ μουσικής σκηνής.
Όλα
ΡΟΚ λοιπόν, περιβάλλον και άνθρωποι, μουσική και φεγγάρι, μπύρες και
σουβλάκια, φαν και άσχετοι ,μωρά και …τρίτη ηλικία, ποδήλατα και
μηχανές. Τα Ροκ σχήματα ορεξάτα που σε χαμηλές θερμοκρασίες κράτησαν
ζεστό το κοινό .Την πρώτη ημέρα έπαιξαν οι
18:20 Spyros Pan
18:40 Pavida Somnia
19:15 Hybrid mesons
19:35 Pavlo V
20:00 Άκης Περδίκης / Ακης Δαούτης
20:30 Moles
21:10 Strawhats
22:00 Θέρος
23:00 Burger project
18:40 Pavida Somnia
19:15 Hybrid mesons
19:35 Pavlo V
20:00 Άκης Περδίκης / Ακης Δαούτης
20:30 Moles
21:10 Strawhats
22:00 Θέρος
23:00 Burger project
και την δευτερη ημερα οι:
18:30 Spyros Pan
19:10 Vavoura Band
20:00 Νο mind
20:50 Μαύρο κόκκινο
21:40 Σπυριδούλα
22:55 Brothers in plugs
19:10 Vavoura Band
20:00 Νο mind
20:50 Μαύρο κόκκινο
21:40 Σπυριδούλα
22:55 Brothers in plugs
Το σπουδαιότερο (συμπέρασμα) όμως στην όλη υπόθεση είναι ότι, όλα γίνονται,
αρκεί να υπάρχει στόχος, θέληση ,θετική ενέργεια , καλή διάθεση ,
πείσμα και μεράκι. Γιατί όλα αυτά έγιναν χωρίς χρήματα, ή μάλλον μόνο με
την πώληση ενός T-SIRT με
το λογότυπο της εκδήλωσης, και με την αφιλοκερδή συμμετοχή των
μουσικών συγκροτημάτων, με τις ευγενικές χορηγίες των ντόπιων
ξενοδοχείων και επιχειρήσεων, με την εθελοντική εργασία του προσωπικού
του Αθλητικού κέντρου Ζήρειας, και άλλων φίλων, και φυσικά με πολύ
δουλειά τρέξιμο και ευθύνη από τους Γιώργο, Κώστα και Ανδρέα που αξίζουν τα συγχαρητήρια μας, και την ευχή ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ - ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ….3ο ΖΗΡΕΙΑ OPEN PARTY το 2011.
----------------------------------------------------
----------------------------------------------------
9-12-2009
Tο τέλος μιας εκδρομής στο Λιτόχωρο
Το τέλος μιας εβδομαδιαίας παραμονής στον Όλυμπο και η επιστροφή
στην Αθήνα δεν μπορώ να πω ότι είναι ευχάριστα πράγματα...
Ο απολογισμός αυτής της εκδρομής ήταν θετικότατος , γιατί όλα μας βγήκαν
καλά,η παρέα,το ξενοδοχείο ,το φαγητό , ο καιρός, το κλίμα.
Ακόμα και ο ...τροχονόμος που μας έδωσε κλήση στην επιστροφή,
μετέτρεψε την παράβαση από υπερβολική ταχύτητα σε μη χρήση ζωνών
ασφάλειας, ενώ μας ευχήθηκε να έχουμε καλές γιορτές !!!
Σε συνέχεια αυτών που έγραψα σε προηγουμένη ανάρτηση,
θέλω να επισημάνω τρεις πολύ κοντινές και πανέμορφες διαδρομές και
τοπία του Λιτόχωρου,Η πρώτη είναι δυτικά στην έξοδο της πόλης , προς
τον Όλυμπο στον Άγιο Ιωάννη , που σε βγάζει σε ένα ξέφωτο μαγευτικό τοπίο
με το μικρο εκκλησάκι, η δεύτερη στην ίδια κατεύθυνση λίγο πιο χαμηλά,
όπου είναι το μικρο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία,
με υπέροχη θέα προς όλη την παραλία της Κατερίνης μέχρι και
την Χαλκιδική.Η τρίτη διαδρομή είναι αυτή που ξεκινά το μονοπάτι
για τα Πριόνια ,και οδηγεί σε ένα μικρο καταρράκτη που σχηματίζεται από τα νερά του Ενιπέα.
Όμως τα λόγια είναι περιττά όταν μιλάει η εικόνα....
Επειδή είμαι της άποψης ότι πρέπει να κάνουμε κριτική σε ότι
στραβό συμβαίνει, εξίσου όμως πρέπει να επιβραβεύσουμε και το όποιο καλό,
γι΄αυτό θέλω να επισημάνω , το ξενοδοχείο OLYMPUS MEDITERRANEAN(****) ,
που από ότι κατάλαβα δουλεύει (και καλά κάνει) σχεδόν
μόνο, με κοινωνικό τουρισμό από διάφορα ταμεία.
Ε λοιπόν ήταν η καλύτερη περίπτωση ξενοδοχείου που έχω πάει όλα αυτά τα χρόνια με
κοινωνικό τουρισμό, πρόσφερε όλες τις υπηρεσίες του με άψογο σέρβις και συνέπεια.
Επισης πρέπει να πω δυο λόγια για την πολύ καλή ή σπιτικη κουζίνα της ταβέρνας "Όλυμπος"
στη πλατεία του Λιτόχωρου (χοιρινό με πράσα και τραχανάς με γίδα κορυφαία πιάτα του.)
Λιτόχωρο-Πριόνια
Η χτεσινή ημέρα στο Λιτόχωρο ήταν βροχερή ,ενώ και το βράδυ έριχνε δυνατή
βροχή ,έτσι δεν προγραμματίσαμε τη σημερινή, ημέρα γιατί δεν ξέραμε τι καιρό
θα μας κάνει....Όταν όμως κατεβήκαμε για πρωινό κατά τις 8 ο καιρός είχε
αλλάξει, ενώ ξεπρόβαλε και ο ήλιος .Ξεκίναγε μια ήπια έως ζεστή
χειμωνιάτικη ημέρα και είπαμε να κατέβουμε στον Ενιπέα που κατέβαζε
ορμητικά τα νερά του με κατεύθυνση τη θάλασσα ,βγάζοντας έναν έντονο
χαρακτηριστικό θόρυβο.
Το μικρο μονοπάτι των 800μ παράλληλα με το ποτάμι
ήταν αρκετά χαλαρωτικό και ξεκούραστο ενώ και τα καρύδια που βρήκαμε στο
έδαφος καθόλου άσχημα!! Αφού ξεθάρρεψε η παρέα με τον καιρό ,αποφασίσαμε
να πάμε Πριόνια, όχι με τα πόδια φυσικά (δεν είμαστε και παιδιά...) αλλά με το αυτοκίνητο
σε μια πολλή ωραία διαδρομή ανεβαίνοντας άλλα 800 μ πιο ψηλά από το Λιτόχωρο.
Πολύ σύντομα συναντάμε το νέο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου ενώ η θέα όσο ανεβαίνουμε
ψηλότερα γίνεται και ποιο ωραία φτάνοντας η ματιά μέχρι τις ακτές τις Χαλκιδικής.
Η θερμοκρασία έφτασε μέχρι και τους 7 βαθμούς ενώ στο πιο "κρίσιμο" σημείο 200 μ πριν το εστιατόριο
που υπάρχει εκεί και σερβίρει εκλεκτή φασολάδα (ήταν ένας από τους στόχους μας) ένα μεγάλο
νεροφάγωμα από τη χτεσινή βροχή , έκανε απαγορευτική τη διέλευση μας.......Απογοήτευση....
Βγάλαμε τα μπουκάλια και γεμίσαμε νερό από ένα ορμητικό ρυάκι που σχηματιζόταν στο δρόμο,
και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Μια επίσκεψη στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου του
Ολύμπιου, (15 αιώνας ) νομίζω μας αποζημίωσε ,ενώ η όρεξή μας για την φασολάδα , ικανοποιήθηκε
στην πλατεία του Λιτόχωρου, στο εστιατόριο Όλυμπος, με την καλή σπιτικη κουζίνα του που μας κάλυψε
με το παραπάνω!
------------------------------------
2-12-2009
Λιτόχωρο
Η πρώτη μου επαφή με το Λιτόχωρο ήταν πριν 34 χρόνια, όταν ένα πρωινό του Δεκέμβρη,
παραμονές Χριστουγέννων, ένα παλιό "ΡΕΟ" μας "άδειασε" μέσα στην ΙΛ.Υ.Β, φαντάροι
και σάκοι όλα μαζί, ενώ οι εκπαιδευτές άρχισαν να μας "τρέχουν"με τους σάκους στον ώμο.....
.............................................................................................................................................................
Συνήθως η πρώτη αντίδραση ενός φαντάρου όταν φεύγει από ένα τόπο που έχει υπηρετήσει,
είναι να ρίξει "μαύρη πέτρα" πίσω του.Έλα όμως που κάτι μένει και σε κάνει να αναζητείς, μετά
βέβαια από πολλά χρόνια, την επιστροφή στον τόπο του "μαρτυρίου", γιατί κάπως έτσι φάνταζε
στα μάτια μας, η στρατιωτική θητεία...(πολύ διαφορετική βέβαια από αυτήν που υπάρχει σήμερα).
Έτσι με μεγάλη μου χαρά πατάω το ίδιο χώμα, περπατάω στους ίδιους δρόμους, μυρίζω τις ίδιες
μυρωδιές του καμένου ξύλου από τα τζάκια, ενώ γεμίζω τα πνευμόνια μου με τον καθαρό, γεμάτο
οξυγόνο αέρα. Φυσικά υπάρχουν πολλές αλλαγές μέσα σε αυτά τα χρόνια που πέρασαν.
Προς το καλύτερο βέβαια. Το Λιτόχωρο έχει γίνει ένας τουριστικός προορισμός αρκετά γνωστός
σε όλη την Ελλάδα, για τον χειμώνα αλλά και για το καλοκαίρι, συνδυάζοντας την θάλασσα με τον
πανέμορφο Εθνικό Δρυμό του Ολύμπου.
Τα πάρα πολλά και ωραία καταστήματα στην κεντρική
οδό του Αγίου Νικολάου, το πανέμορφο πάρκο στην είσοδο, τα γραφικά στενά ανηφορικά δρομάκια
με τα μικρά ταβερνάκια και εστιατόρια, τραβούν το ενδιαφέρον του επισκέπτη.
---------------------------------------------
6-8-2009
επιστροφή από ΚΡΗΤΗ
Περίπου ένας μήνας στην Κρήτη, είναι άκρος αναζωογονητικός και ενδιαφέρων από όλες τις πλευρές.
Γιατί όσο και να την έχεις γυρίσει την Κρήτη, πάντα κάτι μένει που δεν έχεις δει, η κάτι καινούργιο γεννιέται, αλλά και το ίδιο πράγμα, σε διαφορετικό χρόνο και με διαφορετική διάθεση, αποκτά νέες διαστάσεις......
Ένα όμως παραμένει μόνιμο, στάσιμο , και συνεχώς να χειροτερεύει....(και ξεκινάω από τα κακά νέα) η οδήγηση των Κρητικών. Δεν θέλω να κάνω βέβαια τον Καββαθά, η τον Ιαβέρη, αλλά οι αποδείξεις είναι τόσο πολλές και τόσο έντονες που και ένας άσχετος με την οδήγηση νοήμων άνθρωπος, θα μπορούσε να επιβεβαιώσει.
Είναι κρίμα μέσα σε ένα τοπίο γεμάτο ομορφια, να κυκλοφορούν και να προκαλούν, τόσοι κακοί και το κυριότερο επικίνδυνοι οδηγοί. Πρώτον φαινεται ότι και αν ξέρουν τον Κ.Ο.Κ λίγη σημασία του δίνουν, και δεύτερον θεωρούν όλους
τους δρόμους ένα ...χωράφι που μπορούν να κάνουν ότι θέλουν!!!!
Δεν υπάρχουν προτεραιότητες ,σήματα, διαγραμμίσεις, ΤΙΠΟΤΑ !!! Όταν αποφασίσουν ότι δεν έχουν προτεραιότητα και πρέπει να σταματήσουν σε κάποια διασταύρωση, απλά αργοκυλούν, χωρίς να σταματούν , αφήνοντας σε σένα το δίλημμα τι πρέπει να κάνεις, να σταματήσεις να περάσει η να τρακάρεις!!!!
Φυσικά δεν είναι διαπιστώσεις μόνο δικές μου και ούτε αυτά που γράφω αναφέρονται σε μεμονωμένες περιπτώσεις.
Είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουν μάλλον οι Νομαρχίες, και ίσως έχει να κάνει και με το πως αποκτώνται οι άδειες οδήγησης......
Πέρα από την σταθερή ποιότητα ορισμένων τόπων και θαλασσών θα έλεγα πως σε ορισμένα μέρη ήδη υπάρχει κορεσμός κτισμάτων, ξενοδοχείων, ομπρελών και καθισμάτων, ...αλλοιώνοντας ετσι σε μεγάλο βαθμό, τις φυσικές ομορφιές!!
Μπορούν να συνυπάρξουν τουριστική ανάπτυξη και σεβασμός στο τοπίο και το περιβάλλον, αρκεί να υπάρχουν νόμοι που να μην εφαρμόζονται κατά το δοκούν, και βέβαια κράτος για να μπορεί να τους επιβάλλει σε όλους, πράγματα ....άγνωστα για την Ελλάδα του 21ου αιώνα!!!
Πάμε στα καλά νέα τώρα!!!!
Έζησα από κοντά μια πολύ ωραία βραδιά με καντάδες στο Δαράτσο του Δήμου Νέας Κυδωνίας Χανίων.
Ένας παλιός μουσικός σύλλογος, που διαθέτει χορωδία και μαντολινάτα σε συνεννόηση με την τοπική αυτοδιοίκηση έκαναν περιοδεία τραγουδώντας ένα είδος τραγουδιού και μουσικής, "ξένων" με τα ακούσματα που είχαν οι κάτοικοι,
ξαφνιάζοντας τους, πολλές φορές βλέποντας στα στενά δρομάκια τους να ανηφορίζουν, καμιά τριανταριά κανταδόρους !!!!!
Ευχάριστη έκπληξη ήταν για μένα το Ρέθυμνο, το λιμάνι και η παλιά πόλη , που αναπτύσσεται με προσοχή και σεβασμό,στα μνημεία και διατηρητέα κτίσματα, όσο μπόρεσα βέβαια να δω, με κορυφαία ενέργεια την κατασκευή της μεγάλης πλατείας,ενοποιώντας μια σειρά παλαιών κτισμάτων.
Ενδιαφέρουσα ήταν και η παράλληλη επίσκεψη στα ενυδρεία και την έκθεση Ντα Βίντσι στις Γούβες Ηρακλείου, έχασα όμως τα Υακίνθεια στα Ανώγεια, και τις βραδιές με παραδοσιακή κρητική μουσική στο Αρκαλοχώρι!!!
Ενδιαφέρουσα επίσης η έκθεση στη δημοτική πινακοθήκη Χανίων με θέμα ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ με έργα Ελλήνων Υπερρεαλιστών, χωρίς όμως όπως αντιλήφθηκα, να συγκεντρώσει και το ενδιαφέρον του κόσμου, κρίμα......
----------------------------------------
ένα άδειο τραπέζι....στην παραλία
Έχει βραδιάσει ......σε μια παραλιακή ταβέρνα ....κάπου στα Χανιά..
Ένα άδειο τραπέζι δίπλα στο κύμα σας περιμένει.......
-----------------------------------------
11-7-2009
Κρήτη....και ξερό ψωμί!!!!
η Ντάκο όπως ονομάζεται από τους ντόπιους, το πολύ ωραίο παξιμάδι τους, που μπορεί να φαγωθεί σε πολλές παραλλαγές, νοστιμότατες πάντα και πολύ υγιεινές βέβαια !!
Έφτασε λοιπόν η ώρα , σιγά σιγά φτιάχνουμε βαλίτσες και διάθεση και ετοιμαζόμαστε για το
μεγαλο ταξίδι....
Μεγάλο......σιγά, μόλις 6,5 ώρες έγινε πλέον, και φέτος η ΑΝΕΚ είχε και μια καλή προσφορά με την ημερήσια διαδρομή,αυτοκίνητο και 2 άτομα ,με επιστροφή 148 ευρώ!!!! Τα καλα να λέγονται, και να γνωστοποιούνται βεβαίως!!!
Χανιά....δεν χρειάζεται βέβαια να πω πολλά λόγια, γιατί θα είναι φτωχά μπροστά στην ομορφια της πόλης (της Παλιάς) και βέβαια όλου του Νομού απ άκρη σε άκρη . Από τις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας, τα πιο καθαρά νερά , τα ωραιότερα φαγητά, τους πιο φιλόξενους ανθρωπους!!!
Προσοχή μόνο στους δρόμους και στη οδήγηση!!! Δεν είναι ότι καλύτερο σαν οδηγοί οι κρητικοί.. (να λέμε και την άσχημη πλευρά).
Μην αφήσετε γάμο για γάμο, είναι η ευκαιρία της ζωής σας.....Μπορείτε να πάτε και απρόσκλητοι, κανείς δεν θα σας ζητήσει προσκλητήριο....Το θέμα έχει άκρως γαστρονομικό ενδιαφερον!!! Φυσικα
μην παραλείψετε το γαμίσιο πιλάφι!!!
ΣΟΥΓΙΑ, Αμούδι, Σφυνάρι, Φαλάρσανα , από παραλίες που πρέπει να πάτε οπωσδήποτε!!
Εγώ αύριο την κάνω.......
-----------------------------------
5-1-2009
ΕΝΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΠΕΡΑΝΤΙΩΝ (ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ)
Ξεκινήσαμε με τη διαπίστωση ότι "ο καιρός φτιάχνει" ακούγοντας
στην τηλεόραση τα δελτία να αναφέρονται σε σφοδρές χιονοπτώσεις....
Και βέβαια δε λέει...να πας τέλος Δεκέμβρη στην Ευρυτανία και να μη
δεις ...μια άσπρη μέρα!!!
Έτσι λοιπόν προέκυψε και η διαπίστωση πως ο καιρός ....φτιάχνει, και όντως
φτάνοντας το απόγευμα στη Βαλαώρα το είχε στρώσει κάπου 20 πόντους,
κάτασπρα όλα, ενώ συνέχιζε να ρίχνει πυκνές νιφάδες χιονιού.
Μετά από λίγο δυο ...τρελοί με τη γκλίτσα στο χέρι πήραν τους δρόμους
του χωριού, πατώντας στο άσπρο χαλί που στρώθηκε να τους...υποδεχθεί!!!
Την επόμενή μέρα μετά τον πρωινό καφέ, ξεκίνησε η βόλτα
σε πιο βατά και προσιτά μέρη για πεζοπορία, στο μικρο φαράγγι της
Βαλαώρας, στο πέτρινο γεφύρι της Τέμπλας και φυσικά κάναμε γύρα και
στα υπόλοιπα χωριά του Δήμου,ενώ απολαύσαμε το τσάι μας έχοντας
για θέα αυτό το υπέροχο χιονισμένο τοπίο στη Γρανίτσα.
Βαλαώρας, στο πέτρινο γεφύρι της Τέμπλας και φυσικά κάναμε γύρα και
στα υπόλοιπα χωριά του Δήμου,ενώ απολαύσαμε το τσάι μας έχοντας
για θέα αυτό το υπέροχο χιονισμένο τοπίο στη Γρανίτσα.
Παραμονή της αναχώρησής μας επιλέξαμε να κάνουμε,,,βαρκάδα
στη λίμνη Κρεμαστών ! Βοηθούντως βεβαίως και του καιρού που καταλληλότερος δεν θα μπορούσε να είναι, ξεκινήσαμε με μικρο ατυχίες που μας δυσκόλευαν
μεν μας έκαναν όμως το αποτέλεσμα ακόμα πιο ποθητό και καλύτερο !!
Η ....απόβαση σε ένα νησάκι, το άναμμα φωτιάς για να στεγνώσουμε κάλτσες
και παπούτσια, αλλά και το ψήσιμο των υπέροχων λουκάνικων της κυρα Βασιλικής με το κρασί του Θωμά, ήρθαν και ...έδεσαν.... φτιάχνοντάς την διάθεση!!!!
Ένα πολύ όμορφο τοπίο με τον ήλιο να δύει πάνω από τα βουνά, και το
μικρο φουσκωτό μας να μας πηγαίνει προς τη μικρή προβλήτα....
------------------------------------------
Κρήτης συνέχεια....
Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις στον κανόνα.
(φωτογραφία από την Σούγια το 2005.)
Όταν το περήφανο και απλησίαστο ζωντανό που
χαρακτηρίζει τα κρητικά βουνά, γίνεται έρμαιο ενός....παπιού ! !
Του αναβάτη του βέβαια, που δεν ξέρω αν πρέπει
να καμαρώνει , όπως ο ίδιος αισθάνεται, η να ντρέπεται
όπως αισθάνονται- πιστεύω όλοι- όσοι βλέπουν αυτό το θέαμα !!!!
-------------------------------------
18-11-2008
Φθινοπωρινή Κρήτη, Χανιά
Έχω την "πολυτέλεια" να μην έχω κανένα σοβαρό πρόβλημα υγείας,
να μην είμαι αναγκασμένος να εργάζομαι (συνταξιούχος γαρ), και να
έχω κάποια οικονομική άνεση (ακόμα) ώστε να κάνω κάποια ταξίδια
(εντός Ελλάδας) με το αυτοκίνητο.
Έτσι βρέθηκα για μια βδομάδα (πάλι) στη Κρήτη, στα Χανιά, πρώτη
φορά όμως Φθινόπωρο, Νοέμβρη μήνα, και βέβαια ανακάλυψα
ένα νέο πρόσωπο αυτής της εξαίσιας γης, χωρίς το πολύβουο
μελίσσι των τουριστών του καλοκαιριού, εξίσου ηλιόλουστη,
πληθωρική, γεμάτη θαλπωρή και φιλοξενία.
Είναι περιττό ίσως να αναφέρω, πως "ο Θεός έδωσε στη Κρήτη
όλα τα καλά" όπως λέει ο Βασίλης, Ηπειρώτης φίλος, που συγκρίνει
τις απέραντες γυμνές, άγονες, και ερημωμένες βουνοκορφές της Ηπείρου
με την εύφορη, πολυποίκιλη και προσοδοφόρα γη της Κρήτης !!!
Για να πούμε όμως και τη κακία μας, η έντονη τουριστική ανάπτυξη
και η λογική να τα "αρπάξουμε" μέσα στη καλοκαιρινή σαιζόν απ' τον
τουρίστα, έχουν αφήσει έντονα τα σημάδια κακοποίησης της φύσης,
κυρίως των θαυμάσιων ακτών της, από κακόγουστα και προχειροφτιαγμένα
κτίρια και τις διάφορες κατασκευές που αλλοιώνουν τον παραδοσιακό
χαρακτήρα και το περιβάλλον.
Όμως όλα αυτά (ακόμα), αφομοιώνονται, και σε ορισμένες
περιπτώσεις μηδενίζονται, από την πολύ πλούσια σε φυσικές
ομορφιές γη της, και την φιλότιμη προσπάθεια ορισμένων Δήμων,
φορέων και ιδιωτών, να συντηρήσουν, αναδείξουν και να
προβάλλουν ότι καλό υπάρχει.
Φυσικά ο μεγάλος πλούτος της Κρήτης, είναι οι άνθρωποι της.
Η φιλοξενία η ζεστασιά και η φιλικότητα που αναδίνουν, είναι
αυθόρμητα χαρακτηριστικά σχεδόν όλων των Κρητικών.
Αυτό αγγίζει και αρέσει σε κάθε άνθρωπο, κυρίως τους κατοίκους των
απάνθρωπων μεγαλουπόλεων, γιατί τέτοιες συμπεριφορές και
χαρακτηριστικά έχουν εκλείψει δεκαετίες πριν γι΄αυτούς.
Έτσι λοιπόν, αυτό το μείγμα των υπέροχων φυσικών ομορφιών και
της φιλόξενης συμπεριφοράς των ανθρώπων, κάνουν τη Κρήτη, έναν
από τους πιο αγαπητούς τόπους για ντόπιους και ξένους, και εγώ θα
πρόσθετα όχι μόνο για τους καλοκαιρινούς μήνες....
------------------------------------------
4-11-2008
ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Μόλις επέστρεψα από ένα ταξίδι μου στα Ιωάννινα, συνέχεια αυτού της Δυτικής Μακεδονίας.
Πρωτόγνωρα μέρη(Δολό, Πωγωνιανη) αλλά και μέρη που είχα επισκεφθεί παλιότερα (Κόνιτσα,Αρίστη, Μονοδενδρι, Παπιγκο), μου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις για τις ομορφιές της φύσης και των ανθρώπων.
Η πέτρα το ξύλο η φύση και οι άνθρωποι.
Θαυμάσια κτίσματά, που αφημένα στην ερημιά τους, εκπέμπουν μια παράξενη αίσθηση , ανάμιξή πολλών αισθημάτων.
Ερείπια ρημαγμένα από τον χρόνο και την εγκατάλειψη.
Σωροί από σκόρπιες πέτρες,που κάποτε ήταν σπίτια, γεμάτα ζωή, εκπέμπουν μελαγχολία....
Τόποι αναμνήσεων,τόποι ιστορικοί,τόποι φονικών μαχών για εξουσία και ελευθερία!
Φωτογραφίες πολλές ,αποτυπώματα αναμνήσεων, που όμως...
η παρουσία των ανθρώπων είναι απαραίτητη και ζωογόνα.
Ενα φωτογραφικό αφιέρωμα στις εξώπορτες του Δολου μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ
------------------------------------------------
Περιήγηση στη Δυτική Μακεδονία (4)
Οφείλω να κάνω μια πολύ συγκεκριμένη αναφορά σε μια «παραδοσιακή ταβέρνα» όπως την ονομάζουν «Το Στέκι », που βρίσκεται στο μαρτυρικό χωριό Λέχοβο.
Εντελώς τυχαία βρεθήκαμε εκεί, φεύγοντας από το Νυμφαίο προς το Εμπόριο, και μου αποκαλύφθηκε μια απρόσμενη έκπληξη, γιατί φάγαμε σπιτικό καλομαγειρεμένο και νόστιμο φαγητό, σε μερίδες τεράστιες, εκπληκτικό για ταβέρνα χωριού σέρβις, και το κυριότερο ...;. όλα αυτά σε πολύ χαμηλές τιμές!!
Τώρα μπορείς
Ολα να τα βρείς
Σαυτό το μαγαζί
Τρέχουν πολλοί μαζί
Εδέσματα να φαν
Κρασιά καλά να πιουν
Ιδιαίτερα γλυκά να γευτούν!!
Όπως πολύ εύστοχα γράφει στο πολύ καλό τρίπτυχο
φυλλάδιο που δίνει στους πελάτες του.
ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (3)
Ασφαλώς πήγα και στις Πρέσπες.Πολύ καλή εντύπωση μου άφησε το χωριό Αγ. Γερμανός με τα πετρόχτιστα καλοδιατηρημένα σπίτια του, το γραφείο
ενημέρωσης (!!) του για τους επισκέπτες και τις δραστήριες από ότι είδα γυναίκες του.
Το κόσμημα βέβαια του χωριού είναι ο μικρός Βυζαντινός ναός του Αγίου Γερμανού
Η κατασκευή κολλητά αυτού του ναού, ενός νεώτερου μεγάλου και παράταιρου ναού, ασυντήρητου και βρώμικου τουλάχιστον εξωτερικά, αποτελεί πολύ άσχημη εικόνα.
Η παραγωγή κάθε είδους φασολιού (ακόμα και μαύρους γίγαντες!!), είναι από τις κύριες ασχολίες των κατοίκων.
Το μικρο νησάκι του Αγ. Αχιλλείου και η υπέροχη βόλτα στον υδροβιότοπο της περιοχής , είναι πρωτόγνωρε εμπειρίες για μένα, άλλα θέλει χρόνο αρκετό αυτός
----------------------------
ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (2)
Δεν περιηγήθηκα φυσικά μόνο στις πόλεις.Δεν ήταν αυτός ο στόχος μου, άλλα και σίγουρα δεν μπορείς να κρίνεις ένα τόπο,από την ζωή στις μεγαλουπόλεις,και όταν βέβαια είχα ανά χείρας, το πολύ καλό οδηγό
της ROAD "ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ".
Από τα χωριά λοιπόν που πέρασα, πρωτεύουσα θέση είχε το Νυμφαίο.
Ένα χωριό πρότυπο, που (ξανά)έγινε, όμως μόνο για τουριστικούς λόγους, « για να το βλέπουν οι επισκέπτες » σαν μουσειακό είδος, δεν ξέρω αν είναι και λειτουργικό-ζωντανό χωριό!!
Θα πρότεινα όμως όσο το δυνατόν λιγότερη "τουριστικοποίηση" .Το πολύ ωραίο Μέτσοβο,είναι ένα κακό παράδειγμά τέτοιας ανάπτυξης.
----------------------------------
23/9/2008
ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
40 χρόνια εργασίας νομίζω ήταν ...αρκετά!!
Έφτασε λοιπόν η ώρα που τελείωσε για μένα ο εργασιακός βίος. Δεν έχασα ευκαιρία λοιπόν και αμέσως το έριξα στο απωθημένο μου όνειρο, στα ταξίδια , σε τόπους πρωτόγνωρους, άγνωστους, ονειρικούς στην πολύ όμορφη χώρα μας. Για μια βδομάδα λοιπόν περιηγήθηκα στην δυτική Μακεδονία την οποία σχεδόν στο σύνολο της δεν έτυχε να επισκεφθώ ποτέ μέχρι τώρα.Οι εντυπώσεις μου άριστες, γεμάτες από θαυμασμό και δέος για την ομορφιά της φύσης και των έργων των ανθρώπων που αντίκριζα αλλά και για την ευγένεια και καλοσύνη των ανθρώπων που συνάντησα.......
Αν θα μπορούσα με αυτές τις πρώτες εικόνες και τις μικρές βόλτες που έκανα στις μεγάλες πόλεις της Δ. Μακεδονίας να κάνω μια αξιολόγηση, ασφαλώς την πρώτη θέση έχει η Καστοριά με την υπέροχη «παραλιακή» της διαδρομή, με δεύτερη την Νάουσα
με το αμφιθεατρικό της σχήμα και το πολύ ωραίο πάρκο της, και στη τρίτη θέση, η Φλώρινα με το αξιόλογο και
προσεγμένο μουσείο, τα πολύ ωραία και καλοδιατηρημένα αρχοντικά της και η Έδεσσα με τους καταρράκτες και το
ένα εντυπωσιακά διακοσμημένο εστιατόριο,διατηρώντας μέσα τις παλιές του μηχανές. Καλή εντύπωση επίσης μου άφησε η Σιάτιστα με τα πάρα πολλά, παλιά αρχοντικά της, που όμως ρημάζουν αναξιοποίητα.
Η Βέροια μου φάνηκε αδιάφορη , ενώ η Κοζάνη και ιδιαίτερα τα Γρεβενά, αφιλόξενες και απάνθρωπες, μου θύμισαν πολύ τις απρόσωπες μεγαλουπόλεις τις Αττικής.
Αν θα μπορούσα με αυτές τις πρώτες εικόνες και τις μικρές βόλτες που έκανα στις μεγάλες πόλεις της Δ. Μακεδονίας να κάνω μια αξιολόγηση, ασφαλώς την πρώτη θέση έχει η Καστοριά με την υπέροχη «παραλιακή» της διαδρομή, με δεύτερη την Νάουσα
«Καναβουργείο» της ένα εντυπωσιακά διακοσμημένο
ένα εντυπωσιακά διακοσμημένο εστιατόριο,διατηρώντας μέσα τις παλιές του μηχανές. Καλή εντύπωση επίσης μου άφησε η Σιάτιστα με τα πάρα πολλά, παλιά αρχοντικά της, που όμως ρημάζουν αναξιοποίητα.
ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΣΟ !
ΠΕΤΑΛΙΔΙ
ΦΟΙΝΙΚΟΥΝΤΑΣ
ΚΟΡΩΝΗ
ΜΕΘΩΝΗ
ΜΙΑ ΠΟΛΛΗ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ,
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΤΑΛΙΔΙ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ , ΚΟΡΩΝΗ, ΦΟΙΝΙΚΟΥΝΤΑ,
ΜΕΘΩΝΗ, ΠΥΛΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ, ΣΤΟ ΠΕΤΑΛΙΔΙ.
------------------------------------------------
------------------------------------------------
ΠΛΑΤΑΝΟΣ -ΑΡΜΕΝΟΙ -ΧΑΝΙΑ
Μ΄αυτά και μ΄αυτά...(πυρκαγιές, εκλογές,κλπ) παρασυρθήκαμε και αφιερώσαμε
όλη μας την..."συγγραφική" δραστηριότητα σε αυτά τα θέματα.
Το καλοκαίρι έφυγε χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε, και δεν καταφέραμε μέχρι τώρα να γράψουμε ούτε μια γραμμή για το πως "περάσαμε"
Πήγα λοιπόν 5 ημέρες στην Κρήτη στα Χανιά, που παραμένουν ένας από τους πιο αγαπημένους μου προορισμούς για τις καλοκαιρινές διακοπές, όπως και από τις πιο αγαπημένες μου πόλεις, μαζί βέβαια με Ναύπλιο,Καβάλα,Ύδρα,και Θεσσαλονίκη.
Από τη φετινή μου εμπειρία λοιπόν, στην Κρήτη, θέλω να αναφέρω ένα υπέροχο μεσημεριανό φαγητό, στην ταβέρνα "Πλάτανος" στους Αρμένους, με
καλομαγειρεμένα παραδοσιακά Κρητικά πιάτα, και όλα αυτά μέσα σε ένα καταπληκτικό περιβάλλον, με τρεχούμενα νερά κάτω από τεράστιους πλάτανους. Επειδη υπάρχει ακόμα καιρός, προτείνω να την επισκεφθείτε όσοι θα πάτε Κρήτη.
"DELINA" το όνομα αυτής της υπέροχης ταβέρνας...
στα Ανώγεια της Κρήτης , και μια που είχα τις καλύτερες των αναμνήσεων μου
από αυτόν τον χώρο πριν λίγα χρονια , προτείνω για όσους ταξιδέψουν προς
τα εκεί, μην παραλείψουν να την ..επισκεφθούν δεν θα χάσουν !!!
Ξεχωριστό και το εξαιρετικό βαρελίσιο κρασί, που προσφέρει, (στην κυριολεξία
γιατί τους ζήτησα να μου βάλουν και σε εν μπουκάλι για να το πάρω μαζί μου )
και φυσικά δεν μου χάλασαν το χατίρι....
