Πέντε και μια, μείνανε λοιπόν για να προσέλθει ο.....Λαός (οι ψηφοφόροι καλύτερα).... στις κάλπες και να επιλέξει το κόμμα που θα ψηφίσει.
Να επιλέξει;;;
Εντάξει τυπικά λέμε, γιατί ήδη τα μεγάλα πανελλαδικά κανάλια, οι μεγάλες πανελλαδικές εφημερίδες,οι μεγαλοεκδότες και μεγάλο...δημοσιογράφοι, τσιράκια και υπάλληλοι των μεγάλων συμφερόντων, έχουν επιλέξει εδώ και αρκετό καιρό, και μας επιβάλουν αυτή την επιλογή τους, χρησιμοποιώντας όλες τις μορφές προπαγάνδας, όλα τα επικοινωνιακά τρικ, μέσα από τα ΜΜΕ τους, για να μας πείσουν πως, έφτασε πλέον η ώρα της εναλλαγής!! Φεύγουν οι μπλε και έρχονται οι πράσινοι. Φεύγουν οι διεφθαρμένοι , οι ανίκανοι, οι κουρασμένοι, και έρχονται φρέσκοι, οι τίμιοι, οι ενάρετοι. Αυτοί που έχουν πρόγραμμα 100 ημερών και ξέρουν...πως θα κυβερνήσουν....
Είδαμε και τον Λαζόπουλο εχτές να παρουσιάζει στην γνωστή σατυρική του εκπομπή , την πολιτική κατάσταση ως εξής:
Το αποτέλεσμα έχει κριθεί. Φεύγει ο Κωστάκης , έρχεται ο Γιωργάκης. Ο Λαός ξέρει ότι είναι οι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος, αλλά.. θα δώσει μια ακόμα ευκαιρία.....στον Γιωργάκη, που αν δεν τηρήσει την υπόσχεση για πάγωμα των χρεών στις τράπεζες....τον πήρε και τον σήκωσε...?
Η λογική του "μικρότερου κακού" είναι κυρίαρχη στην Ελληνική κοινωνία, και αυτή φυσικά προβάλλεται και προωθείται στον κόσμο, όταν πλέον έχουν ισοπεδωθεί και οι πλέον αδιάκριτες διαφορές μεταξύ πολιτικών, προγραμμάτων και ιδεολογιών των δυο κυρίαρχων κομμάτων!!!
Και φυσικά αυτή η λογική δεν οδηγεί πουθενά. Ανακυκλώνει την κρίση , και τα προβλήματα μέσα στο ίδιο σύστημα, κερδίζοντας χρόνο ώσπου να βρεθούν και να αναδειχτούν οι νέες οικογένειες πολίτικων τζακιών , που θα μας κυβερνήσουν!!!
Αυτή η λογική είναι κυρίαρχη στα δυο τρίτα της κοινωνίας μας. και ανακυκλώνεται συνεχώς.
Μένει το ένα τρίτο που αμφισβητεί αυτή τη λογική που σκέφτεται ριζοσπαστικά, προοδευτικά , που θέλει αλλαγές στο σύστημα του δικομματισμού και της εναλλαγής, που πιστεύει πως πρέπει να ισχύσουν οι δημοκρατικοί κανόνες της ισότητας και ισονομίας, μεταξύ των κομμάτων, της συνεργασίας, της συνένωσης των δυνάμεων, για κοινές προσπάθειες λύσης των προβλημάτων, πάνω σε κοινά αποδεκτούς στόχους και προγράμματα.
Αυτή είναι η μόνη προοπτική που δίνει διέξοδο στα σημερινά αδιέξοδα του ανακυκλούμενου πολιτικού κατεστημένου. Όσα κόμματα υπηρετούν αυτή τη λογική αξίζουν την προσοχή και τη ψήφο μας, έχοντας την πεποίθηση ότι αυτό είναι και προς το δικό μας συμφέρον.