Το τέλος μιας εβδομαδιαίας παραμονής στον Όλυμπο και η επιστροφή στην Αθήνα δεν μπορώ να πω ότι είναι ευχάριστα πράγματα... Ο απολογισμός αυτής της εκδρομής ήταν θετικότατος, γιατί όλα μας βγήκαν καλά, η παρέα, το ξενοδοχείο, το φαγητό, ο καιρός, το κλίμα.
Ακόμα και ο ...τροχονόμος που μας έδωσε κλήση στην επιστροφή, μετέτρεψε την παράβαση από υπερβολική ταχύτητα σε μη χρήση ζωνών ασφάλειας, ενώ μας ευχήθηκε να έχουμε καλές γιορτές !!!
Σε συνέχεια αυτών που έγραψα σε προηγουμένη ανάρτηση, θέλω να επισημάνω τρεις πολύ κοντινές και πανέμορφες διαδρομές και τοπία του Λιτόχωρου,Η πρώτη είναι δυτικά στην έξοδο της πόλης , προς τον Όλυμπο στον Άγιο Ιωάννη , που σε βγάζει σε ένα ξέφωτο μαγευτικό τοπίο με το μικρο εκκλησάκι, η δεύτερη στην ίδια κατεύθυνση λίγο πιο χαμηλά, όπου είναι το μικρο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, με υπέροχη θέα προς όλη την παραλία της Κατερίνης μέχρι και την Χαλκιδική. Η τρίτη διαδρομή είναι αυτή που ξεκινά το μονοπάτιγια τα Πριόνια, και οδηγεί σε ένα μικρο καταρράκτη που σχηματίζεται από τα νερά του Ενιπέα.
Ακόμα και ο ...τροχονόμος που μας έδωσε κλήση στην επιστροφή, μετέτρεψε την παράβαση από υπερβολική ταχύτητα σε μη χρήση ζωνών ασφάλειας, ενώ μας ευχήθηκε να έχουμε καλές γιορτές !!!
Σε συνέχεια αυτών που έγραψα σε προηγουμένη ανάρτηση, θέλω να επισημάνω τρεις πολύ κοντινές και πανέμορφες διαδρομές και τοπία του Λιτόχωρου,Η πρώτη είναι δυτικά στην έξοδο της πόλης , προς τον Όλυμπο στον Άγιο Ιωάννη , που σε βγάζει σε ένα ξέφωτο μαγευτικό τοπίο με το μικρο εκκλησάκι, η δεύτερη στην ίδια κατεύθυνση λίγο πιο χαμηλά, όπου είναι το μικρο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, με υπέροχη θέα προς όλη την παραλία της Κατερίνης μέχρι και την Χαλκιδική. Η τρίτη διαδρομή είναι αυτή που ξεκινά το μονοπάτιγια τα Πριόνια, και οδηγεί σε ένα μικρο καταρράκτη που σχηματίζεται από τα νερά του Ενιπέα.
Όμως τα λόγια είναι περιττά όταν μιλάει η εικόνα....
Επειδή είμαι της άποψης ότι πρέπει να κάνουμε κριτική σε ότι στραβό συμβαίνει, εξίσου όμως πρέπει να επιβραβεύσουμε και το όποιο καλό, γι΄αυτό θέλω να επισημάνω , το ξενοδοχείο OLYMPUS MEDITERRANEAN(****), που από ότι κατάλαβα δουλεύει (και καλά κάνει) σχεδόν μόνο, με κοινωνικό τουρισμό από διάφορα ταμεία.
Ε λοιπόν ήταν η καλύτερη περίπτωση ξενοδοχείου που έχω πάει όλα αυτά τα χρόνια με
κοινωνικό τουρισμό, πρόσφερε όλες τις υπηρεσίες του με άψογο σέρβις και συνέπεια.
Επίσης, πρέπει να πω δυο λόγια για την πολύ καλή ή σπιτική κουζίνα της ταβέρνας "Όλυμπος"στη πλατεία του Λιτόχωρου (χοιρινό με πράσα και τραχανάς με γίδα κορυφαία πιάτα του.)
κοινωνικό τουρισμό, πρόσφερε όλες τις υπηρεσίες του με άψογο σέρβις και συνέπεια.
Επίσης, πρέπει να πω δυο λόγια για την πολύ καλή ή σπιτική κουζίνα της ταβέρνας "Όλυμπος"στη πλατεία του Λιτόχωρου (χοιρινό με πράσα και τραχανάς με γίδα κορυφαία πιάτα του.)
Λιτόχωρο-Πριόνια
Η χτεσινή ημέρα στο Λιτόχωρο ήταν βροχερή ,ενώ και το βράδυ έριχνε δυνατή βροχή, έτσι δεν προγραμματίσαμε τη σημερινή, ημέρα γιατί δεν ξέραμε τι καιρό θα μας κάνει....Όταν όμως κατεβήκαμε για πρωινό κατά τις 8 ο καιρός είχε αλλάξει, ενώ ξεπρόβαλε και ο ήλιος. Ξεκίναγε μια ήπια έως ζεστήχειμωνιάτικη ημέρα και είπαμε να κατέβουμε στον Ενιπέα που κατέβαζε ορμητικά τα νερά του με κατεύθυνση τη θάλασσα ,βγάζοντας έναν έντονο
χαρακτηριστικό θόρυβο.
Το μικρο μονοπάτι των 800μ παράλληλα με το ποτάμι ήταν αρκετά χαλαρωτικό και ξεκούραστο ενώ και τα καρύδια που βρήκαμε στο έδαφος καθόλου άσχημα!! Αφού ξεθάρρεψε η παρέα με τον καιρό ,αποφασίσαμε να πάμε Πριόνια, όχι με τα πόδια φυσικά (δεν είμαστε και παιδιά...) αλλά με το αυτοκίνητο σε μια πολλή ωραία διαδρομή ανεβαίνοντας άλλα 800 μ πιο ψηλά από το Λιτόχωρο.
Πολύ σύντομα συναντάμε το νέο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου ενώ η θέα όσο ανεβαίνουμε ψηλότερα γίνεται και ποιο ωραία φτάνοντας η ματιά μέχρι τις ακτές τις Χαλκιδικής.
Η θερμοκρασία έφτασε μέχρι και τους 7 βαθμούς ενώ στο πιο "κρίσιμο" σημείο 200 μ πριν το εστιατόριο που υπάρχει εκεί και σερβίρει εκλεκτή φασολάδα (ήταν ένας από τους στόχους μας) ένα μεγάλο νεροφάγωμα από τη χτεσινή βροχή , έκανε απαγορευτική τη διέλευση μας.......Απογοήτευση....
Βγάλαμε τα μπουκάλια και γεμίσαμε νερό από ένα ορμητικό ρυάκι που σχηματιζόταν στο δρόμο, και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Μια επίσκεψη στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου του Ολύμπιου, (15 αιώνας ) νομίζω μας αποζημίωσε ,ενώ η όρεξή μας για την φασολάδα , ικανοποιήθηκε στην πλατεία του Λιτόχωρου, στο εστιατόριο Όλυμπος, με την καλή σπιτική κουζίνα του που μας κάλυψε με το παραπάνω!