Κυριακή, 12 Ιουνίου 2011
Μια
ιδιαίτερα "βολική" επικοινωνιακή τακτική χρησιμοποιούν όλοι όσοι
σπεύδουν να στηρίξουν την παραπαίουσα και ανήμπορη κυβέρνηση να
δικαιολογήσει τη σκληρή και αντιλαϊκή πολιτική της. Σβήνουν δια μαγείας
ότι προϋπήρξε μέχρι "το σήμερα", δηλαδή την τριαντάχρονη διακυβέρνηση
της χώρας από τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν, τη Νέα Δημοκρατία και το
ΠΑΣΟΚ και βάζοντας το μαχαίρι στο λαιμό του Έλληνα πολίτη του θέτουν το
δίλημμα...μνημόνιο η δεν πληρώνεσαι τον μισθό και τη σύνταξη σου!!
Δεν
αναφέρουν βέβαια ότι τα κόμματα αυτά, εφάρμοσαν τις πολιτικές τους και
τα "προγράμματα" τους σχεδόν πάντα με ισχυρές κοινοβουλευτικές
πλειοψηφίες και χωρίς πιέσεις για παρεκκλίσεις από αυτά. Δεν αναφέρουν
επίσης ότι, εφάρμοσαν και τα δυο κόμματα, ένα πολιτικό μοντέλο
διακυβέρνησης που στηριζόταν στη "πελατειακή σχέση" μεταξύ του πολίτη
και του κόμματος εξουσίας, όπου η ψήφος του για οποιεσδήποτε εκλογές,
συνδικαλιστικές, δημοτικές, βουλευτικές, υπέρ της ΝΔ η του ΠΑΣΟΚ,
ανταλλασσόταν με κάποια "παροχή" προς τον πολίτη- ψηφοφόρο τους. Αυτή
μπορεί να ήταν από διορισμό στο δημόσιο η σε κάποια δημόσια επιχείρηση, ή
προνομιακή μεταχείριση του συγκεκριμένου "ψηφοφόρου" πολίτη για παροχή
ευνοϊκών διευκολύνσεων και παροχών από το κόμμα, κυβέρνηση, υπουργό,
βουλευτή, δήμαρχο, συνδικαλιστή, σε σχέση με τους άλλους πολίτες, που
αποκλείονταν ετσιθελικά από τη "νομή" της εξουσίας τους.
Η τακτική αυτή εφαρμοζόταν ακριβώς ίδια από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Με
την εναλλαγή των κομμάτων τους στην κυβερνητική εξουσία,εναλλασσόταν
ταυτόχρονα και όλο το ηγετικό πλέγμα της νομοθετικής, εκτελεστικής και
δικαστικής εξουσίας. Άλλαζαν χρώματα στις κουρτίνες των υπουργείων,
δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων, από μπλε σε πράσινο, ενώ βασικό
τους καθήκον ήταν η διαχείριση των "αιτημάτων" που είχαν απέναντι στους
κάθε είδους "πελάτες" τους για να τους πουλήσουν την "πραμάτεια" της
δημόσιας περιουσίας που πήραν εντολή να διαχειρίζονται για τα επόμενα 4
χρονια.
Τα
δυο κόμματα εξουσίας αντί να εφαρμόζουν πολιτικές και προγράμματα που
να στηρίζονται στο ανθρώπινο δυναμικό, στις γνώσεις και ικανότητες του,
να αναπτύξουν παραγωγικά και οικονομικά τη χώρα και τους καρπούς αυτής
της ανάπτυξης να τους κατανέμουν δίκαια και ισότιμα σε όλους τους
πολίτες, προτίμησαν την εύκολη παροχολογία, την υπέρογκη δανειοδότηση,
την εφήμερη ανάπτυξη χωρίς στρατηγική και στόχους, τα αντιπαραγωγικά
εξοπλιστικά προγράμματα, τους ολυμπιακούς αγώνες της ...μεγάλης ιδέας.
Εύλογο
η ίσως εξηγήσιμο ήταν, αυτή η συμπεριφορά των κομμάτων εξουσίας, να
φανεί βολική και "εύκολη λύση" για την πλειοψηφία των πολιτών, που
"έμαθαν" να λειτουργούν σε αυτή τη λογική του "πάρε-δώσε"με τη πολιτική
εξουσία, λογική που πολλές φορές έφτανε να εκβιάζει και να εκμαυλίζει
συνειδήσεις.
Η τακτική
αυτή είχε και ένα άλλο στόχο.Την διάχυση της ευθύνης σε όλους τους
πολίτες που συμμετείχαν (σε διαφορετικό βαθμό βέβαια) σε αυτό το
"πάρε-δώσε".
Ο Πάγκαλος
σήμερα με το "όλοι μαζί τα φάγαμε" έρχεται να εισπράξει αυτά τα
"γραμμάτια" της συναλλαγής των πολιτών με την κρατική εξουσία.
Όμως ξεχνούν σκοπίμως μερικά πράγματα.
Πρώτον
το "ψάρι από το κεφάλι βρωμάει", όπως λέει η λαϊκή παροιμία. Αν δεν
υπήρχε πρόθεση και σχέδιο για αυτή τη πελατειακή"συναλλαγή"με τους
πολίτες, από τους υπεύθυνους άσκησης της εξουσίας, αν υπήρχαν αυστηροί
νόμοι που να αποτρέπουν κάθε τετοια ενέργεια και ασφαλιστικές δικλείδες
για να το εξασφαλίζουν, οι πολίτες από μόνοι τους, ποτέ δεν θα μπορούσαν
να απαιτήσουν προσωπικά ευνοϊκά αιτήματα.
Δεύτερο δεν συμμετείχαν ΟΛΟΙ σε αυτό το αλισβερίσι,δεν τα φάγαμε ΟΛΟΙ μαζί!!
Τα
φάγατε εσείς που είχατε την ευθύνη της διακυβέρνησης , οι βιομήχανοι
και τραπεζίτες που δουλεύατε για να εξασφαλίζετε τα συμφέροντα και την
κερδοφορία τους, ο στενός πυρήνας των κομματικών στελεχών και όλων όσων
αποτελούσαν το πλέγμα εξουσίας σας. Εκεί πήγαν τα δισεκατομμύρια ευρώ
των ελλειμμάτων και εμείς όλοι οι υπόλοιποι, καλούμαστε σήμερα να
υποστούμε τις συνέπειες αυτής της πολιτικής.
Μια
ιδιαίτερα "βολική" επικοινωνιακή τακτική χρησιμοποιούν όλοι όσοι
σπεύδουν να στηρίξουν την παραπαίουσα και ανήμπορη κυβέρνηση να
δικαιολογήσει τη σκληρή και αντιλαϊκή πολιτική της. Σβήνουν δια μαγείας
ότι προϋπήρξε μέχρι "το σήμερα", δηλαδή την τριαντάχρονη διακυβέρνηση
της χώρας από τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν, τη Νέα Δημοκρατία και το
ΠΑΣΟΚ και βάζοντας το μαχαίρι στο λαιμό του Έλληνα πολίτη του θέτουν το
δίλημμα...μνημόνιο η δεν πληρώνεσαι τον μισθό και τη σύνταξη σου!!
Δεν
αναφέρουν βέβαια ότι τα κόμματα αυτά, εφάρμοσαν τις πολιτικές τους και
τα "προγράμματα" τους σχεδόν πάντα με ισχυρές κοινοβουλευτικές
πλειοψηφίες και χωρίς πιέσεις για παρεκκλίσεις από αυτά. Δεν αναφέρουν
επίσης ότι, εφάρμοσαν και τα δυο κόμματα, ένα πολιτικό μοντέλο
διακυβέρνησης που στηριζόταν στη "πελατειακή σχέση" μεταξύ του πολίτη
και του κόμματος εξουσίας, όπου η ψήφος του για οποιεσδήποτε εκλογές,
συνδικαλιστικές, δημοτικές, βουλευτικές, υπέρ της ΝΔ η του ΠΑΣΟΚ,
ανταλλασσόταν με κάποια "παροχή" προς τον πολίτη- ψηφοφόρο τους. Αυτή
μπορεί να ήταν από διορισμό στο δημόσιο η σε κάποια δημόσια επιχείρηση, ή
προνομιακή μεταχείριση του συγκεκριμένου "ψηφοφόρου" πολίτη για παροχή
ευνοϊκών διευκολύνσεων και παροχών από το κόμμα, κυβέρνηση, υπουργό,
βουλευτή, δήμαρχο, συνδικαλιστή, σε σχέση με τους άλλους πολίτες, που
αποκλείονταν ετσιθελικά από τη "νομή" της εξουσίας τους.
Η τακτική αυτή εφαρμοζόταν ακριβώς ίδια από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Με
την εναλλαγή των κομμάτων τους στην κυβερνητική εξουσία,εναλλασσόταν
ταυτόχρονα και όλο το ηγετικό πλέγμα της νομοθετικής, εκτελεστικής και
δικαστικής εξουσίας. Άλλαζαν χρώματα στις κουρτίνες των υπουργείων,
δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων, από μπλε σε πράσινο, ενώ βασικό
τους καθήκον ήταν η διαχείριση των "αιτημάτων" που είχαν απέναντι στους
κάθε είδους "πελάτες" τους για να τους πουλήσουν την "πραμάτεια" της
δημόσιας περιουσίας που πήραν εντολή να διαχειρίζονται για τα επόμενα 4
χρονια.
Τα
δυο κόμματα εξουσίας αντί να εφαρμόζουν πολιτικές και προγράμματα που
να στηρίζονται στο ανθρώπινο δυναμικό, στις γνώσεις και ικανότητες του,
να αναπτύξουν παραγωγικά και οικονομικά τη χώρα και τους καρπούς αυτής
της ανάπτυξης να τους κατανέμουν δίκαια και ισότιμα σε όλους τους
πολίτες, προτίμησαν την εύκολη παροχολογία, την υπέρογκη δανειοδότηση,
την εφήμερη ανάπτυξη χωρίς στρατηγική και στόχους, τα αντιπαραγωγικά
εξοπλιστικά προγράμματα, τους ολυμπιακούς αγώνες της ...μεγάλης ιδέας.
Εύλογο
η ίσως εξηγήσιμο ήταν, αυτή η συμπεριφορά των κομμάτων εξουσίας, να
φανεί βολική και "εύκολη λύση" για την πλειοψηφία των πολιτών, που
"έμαθαν" να λειτουργούν σε αυτή τη λογική του "πάρε-δώσε"με τη πολιτική
εξουσία, λογική που πολλές φορές έφτανε να εκβιάζει και να εκμαυλίζει
συνειδήσεις.
Η τακτική
αυτή είχε και ένα άλλο στόχο.Την διάχυση της ευθύνης σε όλους τους
πολίτες που συμμετείχαν (σε διαφορετικό βαθμό βέβαια) σε αυτό το
"πάρε-δώσε".
Ο Πάγκαλος
σήμερα με το "όλοι μαζί τα φάγαμε" έρχεται να εισπράξει αυτά τα
"γραμμάτια" της συναλλαγής των πολιτών με την κρατική εξουσία.
Όμως ξεχνούν σκοπίμως μερικά πράγματα.
Πρώτον
το "ψάρι από το κεφάλι βρωμάει", όπως λέει η λαϊκή παροιμία. Αν δεν
υπήρχε πρόθεση και σχέδιο για αυτή τη πελατειακή"συναλλαγή"με τους
πολίτες, από τους υπεύθυνους άσκησης της εξουσίας, αν υπήρχαν αυστηροί
νόμοι που να αποτρέπουν κάθε τετοια ενέργεια και ασφαλιστικές δικλείδες
για να το εξασφαλίζουν, οι πολίτες από μόνοι τους, ποτέ δεν θα μπορούσαν
να απαιτήσουν προσωπικά ευνοϊκά αιτήματα.
Δεύτερο δεν συμμετείχαν ΟΛΟΙ σε αυτό το αλισβερίσι,δεν τα φάγαμε ΟΛΟΙ μαζί!!
Τα
φάγατε εσείς που είχατε την ευθύνη της διακυβέρνησης , οι βιομήχανοι
και τραπεζίτες που δουλεύατε για να εξασφαλίζετε τα συμφέροντα και την
κερδοφορία τους, ο στενός πυρήνας των κομματικών στελεχών και όλων όσων
αποτελούσαν το πλέγμα εξουσίας σας. Εκεί πήγαν τα δισεκατομμύρια ευρώ
των ελλειμμάτων και εμείς όλοι οι υπόλοιποι, καλούμαστε σήμερα να
υποστούμε τις συνέπειες αυτής της πολιτικής.