Ναι ήταν μια ιστορική ημέρα!




Ναι ήταν μια ιστορική ημέρα. Για πολλούς λόγους. Ο πιο κύριος είναι ότι το πιο συνειδητό κομμάτι του ελληνικού λαού ανταποκρίθηκε για άλλη μια φορά στο κάλεσμα των στιγμών. Πλημμύρισε το κέντρο της Αθήνας αλλά και άλλων μεγάλων πόλεων, για να εκφράσει την αντίθεση του και στο δεύτερο ακόμα πιο οδυνηρό μνημόνιο υποδούλωσης στα ξένα οικονομικά συμφέροντα. Να εκφράσει την απόφαση του ότι ακόμα και αν ψηφιστεί το νέο μνημόνιο, θα ακυρώσει στην πράξη την εφαρμογή του με οποίο τρόπο μπορεί. 

Η δικιά μου μαρτυρία από την χθεσινή ημέρα, είναι ότι αυτή η λαοσύναξη στο κέντρο της Αθήνας ήταν η μεγαλύτερη όσων τουλάχιστον έχω ζήσει εγώ. Ήταν αυθόρμητη προσέλευση απλού κόσμου που κατέβηκε να διαδηλώσει ειρηνικά. Στις 5:30 ανεβαίνοντας από Γκάζι την Ερμού για σύνταγμα, φτάνοντας στο Μοναστηράκι διαπιστώσαμε ότι η Ερμού ήταν γεμάτη κόσμο που είχε εγκλωβιστεί γιατί ήδη στη πλατεία συντάγματος έριχναν χημικά. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε μέσω Αδριανού και των στενών της πλάκας. Στην διαδρομή αυτή πλήθος κόσμου με μάσκες, μάλοξ στα πρόσωπα κλπ , κατέβαινε προς Μοναστηράκι ενώ έντονη ήταν η μυρωδιά των χημικών. Φτάσαμε στην Αμαλίας που ήταν γεμάτη κόσμο, ενώ ανέβαινε και το ΠΑΜΕ συντεταγμένα με πορεία προς σύνταγμα στη μια πλευρά του δρόμου,και οι οποίου έφτασαν μέχρι το ύψος της Όλγας και σταματήσαν εκεί. Η Αμαλίας ήταν αδιαπέραστη από την πυκνότητα του πλήθους. Με πολύ κόπο καταφέραμε να φτάσουμε σχεδόν στην Όθωνος. Η ατμόσφαιρα βεβαίως ήταν γεμάτη με χημικά και ευτυχώς σε αυτό μας ευνοούσε η κατεύθυνση του ανέμου. Περιττό να πω ότι ακούγαμε από διάφορες κατευθύνσεις κρότου -λάμψης και συνεχείς ρίψεις δακρυγόνων. Κάποια στιγμή άρχισαν στην Ξενοφώντος να παίζουν το παιχνιδάκι τους οι μπαχαλάκηδες με τα ΜΑΤ, με συνέπεια να ρίχνουν χημικά από Σύνταγμα Ξενοφώντος και Σουρή πάνω στο κόσμο για να διαλυθεί.Ο κόσμος οπισθοχωρούσε για να πάρει ανάσες και ξαναγύρναγε, ενώ άρχισαν και αρκετοί να φεύγουν. Έως τις 21:00 περίπου που έφυγα από εκεί, αυτό ήταν το τοπίο. 

Συμπέρασμα, η ειρηνική και αποφασιστική παρουσία του Λαού, έχει φέρει ρωγμές στο πολιτικό κατεστημένο εξουσίας. Έχει αποτέλεσμα και θα ανατρέψει όποιες αποφάσεις δεν εκφράζουν την λαϊκή θέληση, πολύ περισσότερο όταν είναι σε πλήρη αντίθεση με αυτή.

Η "αμαύρωση" της συγκέντρωσης από τα επεισόδια, που προβάλλουν κατά κόρον και ΜΟΝΟ αυτά, τα τηλεοπτικά μέσα, δείχνουν την διατεταγμένη υπηρεσία τους όχι στην αντικειμενική ενημέρωση, αλλά στη παρουσίαση της "εικόνας" που θέλει το σύστημα για να δυσφημίσει και αποτρέψει την λαϊκή αντίδραση.