Η ελπίδα ξαναγεννιέται στην Κοκκινιά.



Ήταν μια πρωτόγνωρη δημοκρατική λαϊκή συνέλευση με πρωτοφανή προσέλευση κόσμου. Αντάμωμα ανθρώπων κάθε ηλικίας με πολλά χαμόγελα αισιοδοξίας και ελπίδας, με πάθος και αγανάκτηση με αυθορμητισμό αλλά και περίσκεψη, άνθρωποι βασανισμένοι μεροκαματιάρηδες, άνεργοι και συνταξιούχοι, άνθρωποι που βρήκαν στο φρέσκο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα την ηγετική μορφή της Αριστεράς του αγώνα για την απαλλαγή από τον μνημονιακό υποδουλωτικό ζυγό και την άγρια φτωχοποίηση του λαού.
Αντάμωμα παλιών συντρόφων από το ΚΚΕ και μνήμες απο άλλες εποχές, στην ίδια πλατεία, αλλά και σε όλες τις πλατείες του Πειραιά με μια λαοθάλασσα να περιφέρεται γιορτάζοντας τις νίκες στην τοπική αυτοδιοίκηση όλων των δήμων της Β΄ΠΕΙΡΑΙΑ από την αριστερά.
Μνήμες ενός λαϊκού μαζικού κινήματος στη μεταπολιτευτική Ελλάδα που αγκάλιαζε την παιδεία τον πολιτισμό τις εργατικές διεκδικήσεις και αγώνες, αντάξιο των παραδόσεων του λαού της Κοκκινιάς. Μνήμες από ένα κόμμα που δρούσε παντού, με συνεργασίες και μέτωπα με άλλες όμορες δυνάμεις, συναγωνιστικά και όχι ανταγωνιστικά και εχθρικά, που κατακτούσε την πρωτοπορία του στους αγώνες και τη δράση μέσα στον λαό και όχι στις κλειστές συνελεύσεις των κομματικών γραφείων. Μνήμες μιας άλλης εποχής όπου έμπαιναν στόχοι για 17% και ο λαός πίστευε και αγωνιζόταν για να τον κατακτήσει, ανατρέποντας έτσι τα εκλογικά τερτίπια της εποχής. Μνήμες από μια άλλη ηγεσία πιο μεγάλη ηλικιακά αλλά νεανική και φωτισμένη στα μυαλά, μια ηγεσία που έκανε προσπάθειες για την ενότητα της εργατικής τάξης και όχι διχαστική καταγγελτική και κλειστοφοβική πολιτική απέναντι στους άλλους.
Μια πλατεία γεμάτη από εργατική τάξη. Με αριστερούς από όλα τα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα, με πρώην ψηφοφόρους κομμάτων του δικομματισμού, με ανένταχτους Έλληνες πολίτες που αναζητούν διέξοδο στα προβλήματα τους. Ένας κόσμος που βλέπει να αναγεννιέται η ελπίδα και το όνειρο μέσα από την ολόπλευρη στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ.