Κυβέρνηση της Αριστεράς για τα δύσκολα...



Γίναμε όλοι οικονομολόγοι κατά το σεισμολόγοι, συνταγματολόγοι, επιδημιολόγοι κλπ.
Το δηλώνω εξαρχής δεν έχω γνώσεις οικονομικών πέρα από τα βασικά πράγματα που μπορεί να ξέρει ένας απλός πολίτης τόσα που μου φτάνουν να έχω τον ελέγχο του προϋπολογισμού της οικογένειας μου. Δεν ήμουν από αυτούς που στην φούσκα του χρηματιστηρίου το "έπαιξε" νεόπλουτος επενδύτης ακολουθώντας την "μόδα" της εποχής.... γλυτώνοντας ίσως έτσι κάποιες πενιχρές οικονομίες μου. Θεωρώ τον εαυτό μου άτυχο, γιατί εδώ και 3 περίπου χρόνια όλες οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από οικονομικά ζητήματα, χρέος, ελλείμματα, ευρώ, δάνεια, σπρέντ, μνημόνια, είναι οι λέξεις που ακούγονται περισσότερο καθημερινά και εγώ προσπαθώ να καταλάβω....
Μετά από εργασιακό βίο 40 χρόνων (δούλευα από τα 14), βγήκα σε σύνταξη με 11.100 ένσημα (ημέρες εργασίας), "βγάζοντας" μια αξιοπρεπή σύνταξη για να ζήσω τα υπόλοιπα χρόνια μου. Έλα ντε που ποτέ δεν πρόλαβα να την πάρω ολόκληρη αυτή τη σύνταξη, η οποία κουτσουρεύεται μήνα με τον μήνα φτάνοντας περίπου σήμερα να είναι η μισή...(μείον 50%) για να το πω και με οικονομικούς όρους....
Τα τελευταία 3 χρόνια έχω δεχτεί από τους κυβερνώντες πλήθος κοροϊδίας, εκβιασμών και απειλών.
Μου λένε φταίω εγώ. Φταίω που τόσα χρόνια "τα έτρωγα" μαζί με όλους τους άλλους Έλληνες και τώρα που ήρθε ο λογαριασμός πρέπει να πληρώσω. 
Ξέρω όμως, πως εγώ δούλευα συνεχώς, πλήρωνα τις εισφορές μου στα ασφαλιστικά ταμεία, τους φόρους μου στα δημόσια ταμεία, ποτέ δεν ζήτησα ρουσφέτι, δεν έδωσα φακελάκι και γενικά δεν ζω εις βάρος κανενός.
Μου λένε επίσης πως χρωστάω στους δανειστές μου για τα πανάκριβα όπλα που αγόραζα, για τους πανάκριβους Ολυμπιακούς αγώνες που έκανα, για να συντηρώ έναν πανάκριβο και μιζαδόρικο κρατικό μηχανισμό και την κρατικοδίαιτη "ιδιωτική πρωτοβουλία". Δεν δικαιούμαι βεβαίως να προβάλλω πως ποτέ δεν με ρώτησαν για βασικές επιλογές τους, δεν δικαιούμαι βεβαίως να προβάλλω πως ποτέ δεν ψήφισα "αυτούς" για να με κυβερνούν, δεν δικαιούμαι να προβάλλω πως αποδεδειγμένα πλέον ξέρω ότι οι υπουργοί τους, ο κομματικός μηχανισμός τους, και οι παρατρεχάμενοι τους, είναι βουτηγμένοι μέσα στις μίζες και τη διαφθορά. Ότι μεγάλο μέρος από το "επαχθές" χρέος μου οφείλεται σε αυτούς και αρνούμαι να το πληρώσω εγώ.
Πρόλαβαν όμως... πάλι με κοροϊδία, πάλι χωρίς να με ρωτήσουν και με έδεσαν χειροπόδαρα με μνημόνια, δανειακές συμβάσεις, αγγλικά δίκαια και ΔΝΤ, ενω καθημερινά με εκβιάζουν ότι θα ξαναγυρίσω στη δραχμή αν δεν κάτσω στα αυγά μου σαν φιλήσυχος και υπάκουος πολίτης.
Μου ζήτησαν να τους ψηφίσω στις 6 του Μάη γιατί μόνο αυτοί μπορούν να εγγυηθούν την παραμονή μου στην ΕΕ, το Ευρώ και την απρόσκοπτη χρηματοδότηση μου για να ξεπληρώνω τα τοκοχρεολύσια στους δανειστές, αλλά και γιατί έχουν υπογράψει συμβόλαιο τιμής μαζί τους, ότι θα είναι καλά και υπάκουα παιδιά όταν τους δίνουν να υπογράφουν...τα νέα μνημόνια υποταγής.
Τώρα στις 17 Ιούνη μου ζητούν πάλι να τους ψηφίσω για να ανατρέψουν αυτά που οι ίδιοι μου επέβαλαν με νόμους και μνημόνια, μου ζητούν να τους δώσω δύναμη και αυτοδυναμία για να ολοκληρώσουν το ... έργο τους.
15 ημέρες απομένουν για να ολοκληρώσουν τον κύκλο τους, και για μας, τον λαό, να γυρίσουμε σελίδα. Ένας φρέσκος άνεμος ελπίδας και ανατροπής φυσάει σε όλη την Ελλάδα για μια κυβέρνηση διαφορετική από αυτές που ξέραμε μέχρι τώρα. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ που δικαιούται επιτέλους να δοκιμαστεί, και να αποδείξει ότι είναι για τα "δύσκολα" και μπορεί να τα καταφέρει.