Την τοποθετώ μέσα στις πρώτες δέκα ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ερμούπολη (πόλη του Ερμή, θεού του εμπορίου), είναι γέννημα προσφύγων, από τη Μικρά Ασία, τη Χίο, την Κάσο, τα Ψαρά και την Κρήτη από το 1822 όταν κυνηγημένοι από τους Τούρκους εγκατέλειψαν τις περιοχές τους, αναζητώντας την ασφάλεια που η Σύρος λόγω της ύπαρξης καθολικών στο νησί, ήταν υπό την προστασία των Δυτικών δυνάμεων της εποχής κυρίως της Γαλλίας. Σαν εργατικές μέλισσες αυτοί οι νέοι κάτοικοι ρίχνονται με πάθος στη δουλειά.
Ενώ όλη η Ελλάδα ζει την περιπέτεια του πολέμου, η Σύρος περνά την ειρηνική και δημιουργική επανάσταση που θα την οδηγήσει στην ακμή. Έτσι στα μέσα του 19ου αιώνα η Ερμούπολη είναι το μεγαλύτερο ναυτιλιακό, βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο της Χώρας.Το πρώτο νοσοκομείο της Ελλάδας χτίστηκε εδώ το 1834 και ήταν για όλους
δωρεάν, το πρώτο Δημόσιο Γυμνάσιο της Ελεύθερης Ελλάδας, η πρώτη
ξενόγλωσση εφημερίδα που εμφανίστηκε στην Ελλάδα, το πρώτο εργοστάσιο
βυρσοδεψίας, ενώ κατασκευάστηκε το πρώτο σιδερένιο Ελληνικό Ατμόπλοιο.
Περπατώντας μέσα στην πόλη, στους γρανιτένιους ή πλακόστρωτους δρόμους,
μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει τις μαρμάρινες προσόψεις των δημοσίων
κτιρίων αλλά και των σπιτιών της εποχής.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου, το θέατρο Απόλλων και το Δημαρχιακό μέγαρο που χτίστηκε από το γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσιλλέρ, είναι τρία περίφημα κτίρια που δεσπόζουν στη πόλη, και μας δημιουργούν μια μνημειακή εντύπωση και μεγάλο θαυμασμό.
Ένα μικρο γεωγραφικά νησί η Σύρος με καλό οδικό δίκτυο, μπορεί να την γυρίσει κανείς όλη άνετα σε μια ημέρα, όμως για να την γνωρίσει πραγματικά και για να δει όλα τα "σημάδια" της μεγάλης ακμής της του 19ου αιώνα , αλλά και τις σημερινές ομορφιές της, θέλει μια βδομάδα. Η Άνω Σύρος με τα αμέτρητα μικρά, γραφικά, σοκάκια της και την υπέροχη θέα στο Αιγαίο, η αρχοντική Ποσειδωνία, Ο Γαλησσάς, το Κίνι, ο Φοίνικας,
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ