Τις τελευταίες δέκα ημέρες, έζησα από πολύ κοντά τις συνθήκες λειτουργίας ενός "παρεξηγημένου" κατά τα φαινόμενα νοσοκομείου, του "ΘΡΙΑΣΙΟΥ" και πιο συγκεκριμένα την ορθοπεδική κλινική του. Λόγω ενός οικογενειακού ατυχήματος βρισκόμουν καθημερινά εκεί, πρωί - βράδυ, τις περισσότερες φορές σαν "παρατηρητής" των όσων συνέβαιναν και οφείλω να αναγνωρίσω την πολύ καλή, επαγγελματική, ανθρώπινη και ζεστή συμπεριφορά του νοσηλευτικού προσωπικού, να εκφράσω επίσης την συμπάθεια και τον θαυμασμό μου γιατί σε συνθήκες άθλιας συμπεριφοράς των κυβερνώντων απέναντι στο θέμα υγεία γενικά, με τις περικοπές κονδυλίων, τις ελλείψεις προσωπικού, φαρμάκων, απαραίτητων ειδών υγιεινής κλπ., οι εργαζόμενοι δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες που μπορούν. Αυτό οφείλω να το παρουσιάσω σαν μια πραγματικότητα που έζησα την συγκεκριμένη περίοδο, θεωρώντας πως πρέπει να προβάλλονται όχι μόνο οι άσχημες πλευρές του συστήματος υγείας αλλά και εκείνες που μέσα στο ζοφερό για την υγεία και την κοινωνία κλίμα που ζούμε, ξεχωρίζει και μας δίνει ανάσα ικανοποίησης και ανθρωπιάς.