Από τον Παναγιώτη Παπανικολάου Νευροχειρουργό,
Επιμελητή ΕΣΥ στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας Πειραιά
Η εφιαλτική εφημερία (Νο2)
2η γενική εφημερία σήμερα χωρίς αξονικό τομογράφο, ώρα 4 μμ
Παρά το ενδιαφέρον και την παρέμβαση του Υπουργού κ. Κουρουμπλή, του Αν. Υπουργού κ. Ξανθού και του ΓΓ κ. Μπασκώζου τους οποίους ευχαριστώ θερμά, το "κράτος του ΕΚΑΒ" υπακούει μόνο στους δικούς του "νόμους".
Οι αρμόδιοι δέχονται μεν να μεταφέρουν τα επείγοντα περιστατικά από το δικό μας ΤΕΠ για να κάνουν αξονική σε άλλα νοσοκομεία, όμως αρνούνται να διαθέσουν ασθενοφόρο ειδικά γι αυτή τη δουλειά και για ΚΑΘΕ ασθενή θέλουν ξεχωριστό τηλεφώνημα και ξεχωριστά παρακάλια. Χαρακτηριστικά, υπήρξε το πρωί ασθενής που ζητήθηκε να πάει από το ΤΕΠ της Νίκαιας για αξονική στο Τζάννειο, και το ασθενοφόρο ήρθε να τον πάρει στις ... 12.30 (!!). Από την άλλη, αρνούνται πεισματικά να "ελαφρύνουν" έστω και στοιχειωδώς την εφημερία μας, επικαλούμενοι "νόμο" που τους "υποχρεώνει" να πηγαίνουν τα επείγοντα περιστατικά στο "πλησιέστερο νοσοκομείο". Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει πως π.χ. ένα τροχαίο που θα γίνει στους Αμπελόκηπους, το ΕΚΑΒ το φέρνει στο Κρατικό Νίκαιας και όχι στο ΚΑΤ, αν και έχει ενημερωθεί επίσημα και αρμοδίως πως ο αξονικός στη Νίκαια δεν λειτουργεί. Και αφού το αμολήσει εδώ, το ασθενοφόρο θα σηκωθεί να φύγει σε ... dt, και αρχίζει ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ των εφημερευόντων γιατρών να ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ τηλεφωνόντας στο 166 να ΞΑΝΑΡΘΕΙ το ΕΚΑΒ για να πάει τον τραυματία για αξονική στο Αλεξάνδρα, στο Λαϊκό ή στο Ελπίς, και μετά να τον ξαναφέρει πίσω. Ζούμε δηλαδή την ΑΦΑΝΤΑΣΤΗ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ με ευθύνη των αρμοδίων του ΕΚΑΒ, αν κάποιος τραυματιστεί στην Λ. Αλεξάνδρας έξω απ το γήπεδο του Παναθηναϊκού να τον φέρουν στη Νίκαια έστω κι αν ξέρουν πως ο αξονικός δεν λειτουργεί γιατί ο "νόμος" τους προβλέπει πως το Κρατικό Νίκαιας είναι "πιο κοντά" σε σχέση με το ΚΑΤ, μετά να έρθει άλλο ασθενοφόρο αφού προηγηθούν 10 τηλεφωνικά παρακάλια για να τον πάει για αξονική στο ... Ελπίς, δηλαδή 100 μέτρα από κει όπου τραυματίστηκε, και να τον ξαναφέρει μετά στη Νίκαια...
Οι αρμόδιοι δέχονται μεν να μεταφέρουν τα επείγοντα περιστατικά από το δικό μας ΤΕΠ για να κάνουν αξονική σε άλλα νοσοκομεία, όμως αρνούνται να διαθέσουν ασθενοφόρο ειδικά γι αυτή τη δουλειά και για ΚΑΘΕ ασθενή θέλουν ξεχωριστό τηλεφώνημα και ξεχωριστά παρακάλια. Χαρακτηριστικά, υπήρξε το πρωί ασθενής που ζητήθηκε να πάει από το ΤΕΠ της Νίκαιας για αξονική στο Τζάννειο, και το ασθενοφόρο ήρθε να τον πάρει στις ... 12.30 (!!). Από την άλλη, αρνούνται πεισματικά να "ελαφρύνουν" έστω και στοιχειωδώς την εφημερία μας, επικαλούμενοι "νόμο" που τους "υποχρεώνει" να πηγαίνουν τα επείγοντα περιστατικά στο "πλησιέστερο νοσοκομείο". Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει πως π.χ. ένα τροχαίο που θα γίνει στους Αμπελόκηπους, το ΕΚΑΒ το φέρνει στο Κρατικό Νίκαιας και όχι στο ΚΑΤ, αν και έχει ενημερωθεί επίσημα και αρμοδίως πως ο αξονικός στη Νίκαια δεν λειτουργεί. Και αφού το αμολήσει εδώ, το ασθενοφόρο θα σηκωθεί να φύγει σε ... dt, και αρχίζει ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ των εφημερευόντων γιατρών να ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ τηλεφωνόντας στο 166 να ΞΑΝΑΡΘΕΙ το ΕΚΑΒ για να πάει τον τραυματία για αξονική στο Αλεξάνδρα, στο Λαϊκό ή στο Ελπίς, και μετά να τον ξαναφέρει πίσω. Ζούμε δηλαδή την ΑΦΑΝΤΑΣΤΗ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ με ευθύνη των αρμοδίων του ΕΚΑΒ, αν κάποιος τραυματιστεί στην Λ. Αλεξάνδρας έξω απ το γήπεδο του Παναθηναϊκού να τον φέρουν στη Νίκαια έστω κι αν ξέρουν πως ο αξονικός δεν λειτουργεί γιατί ο "νόμος" τους προβλέπει πως το Κρατικό Νίκαιας είναι "πιο κοντά" σε σχέση με το ΚΑΤ, μετά να έρθει άλλο ασθενοφόρο αφού προηγηθούν 10 τηλεφωνικά παρακάλια για να τον πάει για αξονική στο ... Ελπίς, δηλαδή 100 μέτρα από κει όπου τραυματίστηκε, και να τον ξαναφέρει μετά στη Νίκαια...
Και για να μην υπάρχει αμφισβήτηση, αναφέρω πως πριν λόγο μίλησα με τον υπεύθυνο συντονιστή του ΕΚΑΒ κ. Γιάνναρη, και πως προειδοποιήθηκα απ τον αυτόματο πριν μιλήσω πως η κλήση μου "έχει καταγραφεί".
Έτσι απλά.... διάβασα αυτή την ανάρτηση του Νευροχειρούργου Παναγιώτη Παπανικολάου στο facebook, και την αναπαράγω στο ΚΟΚΚΙΝΙΑ ΜΑΣ, συμμεριζόμενος την αγωνία και το πάθος του ανθρώπου - γιατρού , που "πνίγεται" μέσα σε ένα παρακμάζον "σύστημα" υγείας...προσπαθώντας να παραμείνει αυτό που είναι, αλλά και με περίσσια δύναμη να αλλάξει παγιωμένες συμπεριφορές και νοοτροπίες υπηρεσιών και εργαζομένων, σε ένα σύστημα που πρέπει να αλλάξει ριζικά...