Με ανάμεικτα συναισθήματα, με διαφορετικά κίνητρα και προσδοκίες ο καθένας, μέσα σε μια έντονα φιλική και ζεστή ατμόσφαιρα, έσμιξαν 50 περίπου απόμαχοι της δουλειάς, αλλά και ενεργοί συνάδελφοι (που αλλού;) στην Ελευσίνα!
Ήταν μια συνάντηση πραγματικού ενδιαφέροντος, καλών και κακών αναμνήσεων και γεγονότων που συμβαίνουν σε έναν εργασιακό χώρο με χιλιάδες εργαζόμενους.
Παιδιά της εργατικής τάξης όλοι μας, με διαφορετική εξέλιξη και πορεία μέσα στην επιχείρηση, με διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές ο καθένας οι οποίες βέβαια καθόριζαν κάθε φορά συμπεριφορές, ρόλους, εργασιακές και προσωπικές σχέσεις μεταξύ μας.
Στο ίδιο τραπέζι, αντάλλαξαν αγκαλιές και φιλιά απλοί υπάλληλοι μέχρι γενικοί διευθυντές, που με την λήθη του χρόνου, λύθηκαν και οι συμπεριφορές, αμβλύνθηκαν και στρογγύλεψαν διαφορές και αντιθέσεις, ξεχάστηκαν οι “χθεσινές” αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις.
ΕΛΔΑ και έπειτα #ΕΛΠΕ.
25-30-35 χρόνια καθημερινής δεκάωρης τουλάχιστον, κοινής συμβίωσης μέσα σε έναν εργασιακό χώρο, αναπνέοντας τον ίδιο ανθυγιεινό αέρα, με τους ίδιους κινδύνους με τις ίδιες εργασιακές συνθήκες, δενόταν το ατσάλι μιας σχέσης που παρά τις έντονες πολλές φορές πολιτικές και συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις, υπήρχε αλληλοσεβασμός και εκτίμηση της διαφορετικότητας μας έτσι ώστε στο τέλος να υπάρχει ένα αποτέλεσμα με θετικό πρόσημο όσον αφορά τις συλλογικές μας διεκδικήσεις τα δικαιώματα, αλλά και την ανάπτυξη της εταιρείας.
Δεν είναι καθόλου ζήτημα τύχης αυτό που γινόταν εκεί.
Κύριος θετικός παράγοντας, ήταν ότι υπήρξε σαν δημόσια επιχείρηση στην οποία το αποτέλεσμα της συμμετοχής και της δράσης των εργαζομένων της, μέσα στον ιδιαίτερο γεωπολιτικό ρόλο-κλειδί της συγκεκριμένης επιχείρησης, και με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, την προστασία του περιβάλλοντος και την ασφάλεια των εργαζομένων, απόδωσε τα μέγιστα και στους ίδιους τους εργαζόμενους της.
Αυτό που έχει μείνει σήμερα από τα... παλιά, δεν προδικάζει μια αντίστοιχη συνέχεια και πορεία, όσον αφορά το δημόσιο συμφέρον. Όσον αφορά τα εργασιακά ζητήματα και τα δικαιώματα των εργαζομένων ευελπιστώ οι νέοι συνάδελφοι οι τωρινοί εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ, να μπορέσουν να κρατήσουν τις συλλογικές κατακτήσεις που και εμείς οι παλιότεροι έχουμε συμβάλλει στο να διαμορφωθούν και γιατί όχι να επεκτείνουν.