Γενική απεργία στις 8 Δεκέμβρη 2016.


Σκέψεις για την αυριανή  γενική απεργία. 

Μέσα στην ανθρώπινη φύση βρίσκεται ο φόβος, η απογοήτευση, η κούραση, ο δεγινετετιποταϊσμός.
Ειδικά όταν για δεκαετίες (με ελάχιστα ίσως διαλείμματα) τα συνδικάτα έπαιξαν αρνητικό ρόλο στην εργατική ταξική συνειδητότητα και στην οργάνωση αγώνων,  αυτών που εκπροσωπούσαν, με αποκορύφωση τα τελευταία χρόνια των μνημονιακών πολιτικών, όπου το εργατικό κίνημα δεν έχει σημειώσει καμιά νίκη, αντίθετα γνωρίζει συνεχείς υποχωρήσεις και ήττες σε δικαιώματα και κατακτήσεις. 

Όμως, σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε επαγγελματία, αγρότη, επιστήμονα, σε κάθε άνθρωπο που από την εργασία του ζει ο ίδιος και η οικογένεια του, πρέπει να είναι καθαρό ένα πράγμα. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας για επιβίωση (για άλλους με καλύτερους ή χειρότερους όρους). Αυτός ο αγώνας διαρκεί όσο και η ζωή του καθενός. Είναι αγώνας χωρίς κενά, χωρίς συνταγές, χωρίς τεχνογνωσία. Περιέχει δυσκολίες και εκπλήξεις. Τίποτα δεν τελειώνει εδώ, τίποτα δεν τελειώνει σήμερα, τίποτα δεν είναι αρκετό! Για όλα υπάρχει το καλύτερο, το περισσότερο, αυτό που πρέπει να βάλουμε στόχο για να κατακτήσουμε. 
Εμείς είμαστε αυτοί που θα το κάνουμε, Μην εκχωρείται τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σας. Μην περιμένετε λύσεις από τους άλλους!

Κράτα τοΚράτα τοΚράτα τοΚράτα τοΚράτα τοΚράτα το