της Κάτιας Γαλοπούλου
Εμείς εδώ, σ'αυτόν τον ευρύχωρο διάδρομο της πόλης που ζούμε και σε απάντηση επιστολής που λάβαμε προσφάτως, δηλώνουμε πως, εφεξής, θα χαμογελάμε εγκαρδίως στη δουλειά μας:
Επειδή έχουμε δουλειά.
Επειδή πληρωνόμαστε στην ώρα μας-ώσπου να ρθει η Ώρα μας- (για εσάς που θα πείτε ότι παίρνουμε μόνο 300 euro θυμίζουμε ότι το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο).
Επειδή εργαζόμαστε σε εταιρείες που σέβονται την ανάγκη να μην πεθάνουμε αμέσως όλοι αλλά σταδιακά και ακούνε τα προβλήματά μας.
Επειδή οι εταιρείες επενδύουν χρήματα για να συνεχίζουμε να εργαζόμαστε ως όνοι ή και ημίονοι.
Επειδή πληρωνόμαστε για αυτό που άλλοτε λεγόταν δουλεία
Επειδή οι πελάτες μας πληρώνουν, και πρέπει να τους ευχαριστούμε για αυτό με ένα χαμόγελο, μια βαθιά υπόκλιση ή ακόμα [εάν κριθεί από την Εταιρεία αναγκαίο] και με πλύσιμο των ποδιών τους σε χλιαρό νερό.
Γιατί (θα) έχουμε τόσο καλές Ζωές που πρέπει να τις διαφημίζουμε.
Οι εργαζόμενοι της παρόδου μας.