Από την Φωτεινή Λαδά
Αχ βρε Ελευσίνα.
Μετά τον Β ΄Παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο στην Ελλάδα, άρχισε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης της οικονομίας , με τις παθογένειες που χαρακτηρίζουν όλες τις "ανασυγκροτήσεις" αυτής της χώρας.
Επιλέχθηκε λοιπόν η περιοχή τους Ασπροπύργου και της Ελευσίνας να γίνει ο τόπος που θα εγκαθίσταντο όλες σχεδόν οι βαριές βιομηχανίες που επρόκειτο να ιδρυθούν. Διυλιστήρια, Χαλυβουργίες, Ναυπηγεία, κ.α.
Υπήρχε το σκεπτικό της σχετικά κοντινής απόστασης από την Αθήνα της ύπαρξης λιμένων και κυρίως φθηνό δυναμικό από τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής και τα παιδιά τους που προϋπήρχαν, αλλά και τους καινούργιους πρόσφυγες από την ρημαγμένη επαρχία , που άρχισαν να συρρέουν στα αστικά κέντρα επειδή ήταν αδύνατον πια να επιβιώσουν στο τόπο τους.
Δεν υπήρχε κανένας προβληματισμός, καμία δεύτερη σκέψη ούτε για το τεράστιο φυσικό κάλος της περιοχής αλλά ούτε κυρίως για την τεράστια ιστορία της . Δεν αναζητήθηκαν άλλες περιοχές χωρίς το βάρος της ιστορικότητας της Ελευσίνας. Έτσι εύκολα, σαν ύβρι στην αρχαία ιστορία της Ελλάδας, καταδικάστηκε μια περιοχή να σηκώσει όλο το βάρος της "ανασυγκρότησης". Παραμορφώθηκε και πνίγηκε στην μόλυνση η Ελευσίνα . Μαύρισε η θάλασσά της και μαύρισε ο ουρανός της.
Θυμάμαι αρχές της δεκαετίας του 80 σκάβανε κοντά στην παραλία απέναντι από τα αρχαία για μια πολυκατοικία και φυσικά στα θεμέλια βρέθηκαν αρχαία. Για ένα διάστημα σταμάτησαν οι εργασίες, Σύντομα όμως ξανάρχισαν και κανείς δεν έμαθε τι απέγιναν τα ευρήματα .
Κρύφτηκαν για να πάνε να βρουν την Περσεφόνη κάτω από την γη.
Και όμως . Για όποιον είχε μάτια να βλέπει ήταν τόσο όμορφα τα δειλινά στην παραλία του Ασπροπύργου που πουθενά πουθενά σε όλη την Ελλάδα δεν είδα ομορφότερα . Πουθενά δεν είδα ομορφότερους κόλπους όπως της Ελευσίνας . Και ο αρχαιολογικός χώρος της , τόπος θρήνου της Δήμητρας, ταπεινός και σχεδόν εγκαταλειμμένος πονά τα μάτια με την ομορφιά και την ιερότητα του.
Και οι κάτοικοι ? Οι ανάγκες της επιβίωσης των κατοίκων σκέπασαν την βαριά κληρονομιά. Ξεχάστηκε. Μόνο ένας "τρελός" πόνεσε τις ιερές πέτρες και άρχισε να τις μαζεύει. Χωρίς όμως να το συνειδητοποιούν καλά καλά , συνέχιζαν την αρχαία ιστορία. Με τους αγώνες τους για καλύτερο μεροκάματο με την υπερηφάνεια που τους έδινε η δουλειά τους που δεν την χρωστούσαν σε κανένα παρά μόνο στα χέρια τους , με τον πόθο τους για μια καλύτερη ζωή , έφερναν την "Άνοιξη" ή τουλάχιστον το προσπαθούσαν σκληρά.
Μετά κάποια χρόνια βέβαια η νέα γενιά άρχισε να διαμαρτύρεται αλλά το κακό είχε γίνει .
Τώρα πάει πια η βαριά βιομηχανία στην Ελευσίνα , άφησε μόνο καταστροφή πίσω της . Πάνε και οι περήφανοι εργάτες, έμεινε μόνο ανεργία πίσω τους .
Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2023 . Μάλιστα. Που η Ευρώπη καλά καλά δεν ξέρει που πέφτει η Ελλάδα όχι η Ελευσίνα. . Τα πολιτιστικά δρώμενα είναι πολύ ωραία. αλλά η πόλη χρειάζεται ριζική αναμόρφωση με γνώμονα να σωθεί και να αναδειχθεί ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό , και απαιτεί πολύ μεγαλύτερα κονδύλια . Αλλιώς σαν λίγο κοροϊδία μου μοιάζει όλο αυτό.
Αχ βρε Ελευσίνα .
Είναι δύσκολο να σε αγαπήσει κανείς έτσι που σε κατάντησαν . Αλλά αν σε αγαπήσει δεν σε ξεχνά ποτέ.