Μπροστά στην νέα κάλπη της 25 Ιούνη, στον κόσμο της Αριστεράς, (κυρίως σε ανθρώπους που δεν έχουν οργανωτική σύνδεση με κάποιο κόμμα της), δημιουργούνται νέα διλήμματα και σκέψεις για την επιλογή που πρέπει να κάνουν.
Τα δεδομένα που έχουν μπροστά τους για να αποφασίσουν είναι η ιστορική τους διαδρομή στην πολιτική ζωή και τα αποτελέσματα των εκλογών της 21 Μάη κατά τα οποία όπως έγραψα σε μια πρώτη εκτίμηση:
"Η ΝΔ πέτυχε μια πολύ σημαντική συσπείρωση των δυνάμεων της του 2019 και είχε μια μικρή άνοδο μιας μονάδας. Αντίθετα η αποσυσπείρωση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν καταλυτική δείχνοντας την μεγάλη ρευστότητα που υπάρχει στις γραμμές του αλλά και την μεγάλη απογοήτευση από "ευκαιριακές" επιλογές, χωρίς σταθερή και σοβαρή αντιπολιτευτική γραμμή απέναντι στη ΝΔ. Η μεγάλη "προδοσία" του δημοψηφίσματος παραμένει το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα αξιοπιστίας του.
Ένα εκλογικό αποτέλεσμα που σίγουρα έχει προκαλέσει σοκ στο μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ενόψει των νέων εκλογών, θα δημιουργήσει διάφορες αμυντικές αντιδράσεις που εύχομαι βεβαίως να έχουν την σωστή κατεύθυνση και απεύθυνση."
Για να είναι καθαρό εξ αρχής, όταν αναφέρομαι στην Αριστερά και στα κόμματα της, σε αυτήν δεν συγκαταλέγω τον ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται έτσι. Αυτό είναι τελειωμένο και πρόσφατα με "πιστοποίηση Μαραντζίδη”! Ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ειναι τα πλέον συστημικά πολιτικά κόμματα, (...κάτι όπως οι 4 τράπεζες), που συμφωνούν σε βασικές πολιτικές επιλογές (Ε.Ε., ΝΑΤΟ,) και διαχειρίζονται μαζί με άλλα πιο μικρά κόμματα, “νεοφιλελεύθερα” ή “σοσιαλδημοκρατικά” το καπιταλιστικό σύστημα.
Το εκλογικό σύστημα με το οποίο θα γίνουν αυτές οι εκλογές ειναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. Ειναι ενισχυμένη αναλογική που πριμοδοτεί με επιπλέον έδρες το πρώτο κόμμα, ανάλογα με το ποσοστό του και το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που δεν θα συγκεντρώσουν 3%. Αν δηλαδή θα ειναι η βουλή πεντακομματική, εξακομματική, επτακομματική κ.λ.π.
Η στόχευση λοιπόν του κόσμου αυτής της Αριστεράς, για τις εκλογές της 25 Ιούνη πρέπει να είναι :
1.Να αποτραπεί η αυτοδυναμία της ΝΔ.
2.Τα διαχειριστικά κόμματα που θα σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση πρέπει να βρεθούν όσο πιο αδύναμα γίνεται.
3. Το ΚΚΕ να αυξήσει όσο γίνεται περισσότερο τις δυνάμεις του. Η σκέψη μου γι΄αυτό ειναι ότι κόμματα, οργανώσεις, κινήματα της Αριστεράς που κατεβάζουν ψηφοδέλτια και παίρνουν ελάχιστα ποσοστά, θα πρέπει να κάνουν μια “επαναστατική υπέρβαση”! Να δηλώσουν ότι δεν κατεβάζουν ψηφοδέλτια, συμμετέχουν στις εκλογές ψηφίζοντας το ΚΚΕ σαν ένα πρώτο βήμα συμπόρευσης, ενώ διατηρούν την οργανωτική τους αυτονομία τις πολιτικές τους θέσεις και προτάσεις. Αυτό θα είναι ενα αναμφισβήτητο κέρδος για την Αριστερά και τους ταξικούς συσχετισμούς δυνάμεων!
Κόμματα όπως η ΠΛΕΥΣΗ και το ΜΕΡΑ25, που πλησίασαν το 3% και ήδη διεκδικούν την είσοδο τους στην βουλή εκ νέου, μπορούν και πρέπει να αντλήσουν εγκλωβισμένους αριστερούς ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ. .